Ο δικός μας Άνθρωπος..

Στο βίντεο που ακολουθεί, ένας συγκλονιστικός Θανάσης Βέγγος, απο την ταινία "Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας" του 1976..

«Το Βέγγο τον γνώρισα στο Μακρονήσι. Ήμουνα σ' ένα βουνό επάνω και προσπαθούσα να στήσω ένα αντίσκηνο να κοιμηθώ, ανάμεσα στη μάζα του λόχου, στα τέσσερις χιλιάδες αντίσκηνα παρατεταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, ανάμεσα σε τέσσερις χιλιάδες ανθρώπους, τρομαγμένους και κουρασμένους. Πήγα στην κορυφή του βουνού, με την ευλογία της διοίκησης, να στήσω τη σκηνή μου και τη ζωή μου. Κι εκεί που καθόμουνα και χάζευα και κοίταζα πως ν' αρχίσω, μόνος τελείως, μ' ένα αντίσκηνο πεταμένο χάμου, μ' ένα σκεπάρνι και με πασσάλους, βλέπω μια σιλουέτα περίεργη, μέσα σ' αυτές τις φοβερές χλαίνες που μας δίνανε, τις βρώμικες, ξεσκισμένες. Καταφθάνει, κουβαλώντας σανίδια από κιβώτια κι ένα σφυρί. Έφτιαξε κάτι, μια κατασκευή, ένα επίπεδο με τις σανίδες, και μου λέει ξαφνικά: 'Συναγωνιστή -ευλογημένη λέξη, που τελικά έχει γίνει ρετσινιά- συναγωνιστή, θα πεθάνεις', λέει. 'Το βράδυ κάνει κρύο. Βάλε την κουβέρτα σου πάνω στα σανίδια.. Λέω: 'Εσένα τι σε νοιάζει αν πεθάνω εγώ; Κι εσύ θα πεθάνεις'. Ούτε γέλασε καν ούτε και δε γέλασε. Πήρε τη διαλυμένη σκηνή κι άρχισε να τη στήνει μέσα στους πασσάλους της. Τον χάζευα, σκεφτόμουνα πως αυτός ή τρελός είναι ή άγιος. Τέλος πάντων, το ίδιο κάνει. Έκανα διάφορες σκέψεις, αφηρημένος και κουρασμένος, αλλά έτσι ξεκίνησε η γνωριμία μου με το Βέγγο.»

 Νίκος Κούνδουρος

«O μόνος υπέροχος χωροφύλακας που είδε στη ζωή του, ο μόνος που να μην κρατά όπλο, αλλά λουλούδι, ήταν ο Βέγγος, στην ταινία "Μανταλένα"».

Ντίνος Δημόπουλος

«Μία φορά είδα τον Θανάση θυμωμένο. Όταν γυρίζαμε μια ταινία, τη "Μυρτιά", εμπνευσμένη από ένα τραγούδι που μας είχε προσφέρει ο Μίκης Θεοδωράκης. Ηταν μαζί μας και η Γκέλυ Μαυροπούλου. Κάποιος μας έφερε ζωντανά περιστέρια κι άρχισε να τα σκοτώνει μπροστά στα μάτια μας. Πετάχτηκε ο Θανάσης, τον έπιασε από τον γιακά και τον σήκωσε ψηλά με το ένα χέρι αυτόν τον άντρακλα! Του φώναξε "κάθαρμα, εγώ πηγαίνω και ταΐζω τα ζωντανά κι ήρθες να τα σκοτώσεις, εγκληματία!...».

Κώστας Κακκαβάς

..................................

Για τη γυναίκα του Ασημίνα (απόσπασμα απο συνέντευξη στη Μαρία Κατσουνάκη, στην Εφημερίδα Καθημερινή στις 01/11/2009)

Πόσα χρόνια είστε μαζί;
45...
Πώς είπατε; Διορθώνει η κυρία Ασημίνα. Πενήντα δύο, παρακαλώ! Από τα 19 μου.


Πώς γνωριστήκατε;
Της πήγαινα πάγο στο σπίτι. Δούλευα σε γαλακτοπωλείο. Ανέβαινα το λόφο Σκουζέ με 100 χιλιόμετρα. Πιστέψτε με! Με τον πάγο στο χέρι. Η μία πόρτα άνοιγε, η άλλη έκλεινε. Είστε πολύ καλή, της έλεγα. Μακάρι να ήταν όλες οι πελάτισσες σαν κι εσάς.


Τι σας συγκίνησε πάνω του; Απευθύνομαι στη σύζυγο.
Τα ωραία πράσινα μάτια του. Η λάμψη από ευγένεια, καθαρότητα και καλοσύνη που εξέπεμπαν...
Ε, και τρέλα! Μια δόση τρέλας, υπήρχε, χαμογελάει ο Θ. Βέγγος.


Μισό αιώνα στον χώρο του θεάματος. Οι συνάδελφοί του σχολιάζουν την τόση εντιμότητα και αφοσίωσή του στην οικογένεια σχεδόν ως παραδοξότητα. Γι' αυτό και η ερώτηση «τι ρόλο έπαιξαν οι γυναίκες στη ζωή σας», απλώνει ένα ανεπαίσθητο κόκκινο στο πρόσωπό του.
Είμαστε 52 χρόνια μαζί. Μιλάμε για λατρεία.


Ναι, αλλά ασκείτε και ένα επάγγελμα που, ας πούμε ότι, δεν βοηθάει τις μακροχρόνιες σχέσεις, επιμένουμε.
Έχετε δίκιο. Αλλά για μένα ήταν αυτονόητο ότι θα περάσω με τη Μίνα. Δεν προλάβαινα κιόλας!

.....................................

Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1927. Κατάγεται από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του Ευδοκίας, του γένους Ιωάννη Σμυρνή. Η γιαγιά του η Μαρουλιώ ήταν πρακτική μαία στα Θολάρια της Αμοργού (Τα στοιχεία καταγωγής προέρχονται από την έκδοση «Επιφανείς Αμοργίνοι» 1983 του Συνδέσμου Αμοργίνων). Ηταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας που κατάφεραν να δώσουν στον Θανάση μόνο τις εγκύκλιες σπουδές. Ο πατέρας Βέγγος, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί ­ οι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Αλλά και ο Θανάσης αντιμετώπισε την εκδικητικότητα του κράτους: βρέθηκε στη Μακρόνησο, το κολαστήριο και τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες αριστερούς φαντάρους αλλά και πολίτες.

Τάσος Κατράπας, Νίκος Κούνδουρος, Θανάσης Βέγγος.
Μακρόνησος 1949

Εκεί, στον κατ' ευφημισμόν «νέο Παρθενώνα», ο νεαρός Θανάσης βίωσε τον εξευτελισμό, έμαθε να υπομένει, υιοθέτησε την αξιοπρέπεια ως στάση ζωής και ταυτόχρονα γνώρισε τη συντροφική αλληλεγγύη. Εκεί επίσης συνδέθηκε φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του.
Ηταν το 1953 όταν τον κάλεσε ο Κούνδουρος να παίξει στη «Μαγική πόληι», την πρώτη ταινία της καριέρας του: υποδύεται τον πωλητή λεμονιών στη λαχαναγορά, μέλος μιας παρέας νεαρών βιοπαλαιστών. Ο ήρωας λέγεται Θανάσης ; ο Βέγγος παίζει τον εαυτό του ;, όνομα που θα τον ακολουθεί στη συνέχεια σε πολλές άλλες ταινίες και θα μπαίνει αργότερα και στους τίτλους των ταινιών του («Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα», «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», «Θανάση, πάρε τ' όπλο σου», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» κτλ.), όταν βέβαια δεν μπαίνει το επώνυμό του («Είναι ένας τρελός τρελός Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές»).

Στον «Δράκο», τη δεύτερη ταινία του Κούνδουρου, ο Βέγγος υποδύεται τον μπάρμαν σε ένα κέντρο διασκέδασης, ο οποίος είναι συγχρόνως και μπράβος του αρχηγού μιας συμμορίας απατεώνων. Εκεί θα φάει τις τρεις πρώτες θεαματικές φάπες, που θα ανοίξουν τους ασκούς της σφαλιάρας η οποία καταδιώκει τον Θανάση Βέγγο σε ολόκληρη την κινηματογραφική σταδιοδρομία του. Ετσι ο εκφραστικός ηθοποιός με τη φαλάκρα, το συμπαθητικό πρόσωπο, την αβέβαιη έκφραση, μπήκε δυναμικά στον χώρο του κινηματογράφου, χωρίς να έχει προϋπηρεσία στο θέατρο. Ηταν ένας ερασιτέχνης που για να επιβιώσει έκανε ένα σωρό δουλειές ­ κυρίως του φροντιστή σε ταινίες ­, δουλειές κοπιαστικές, επίπονες και γλίσχρα αμειβόμενες. Στη συνέχεια πήρε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, γράφτηκε στο σωματείο, έπαιξε στο θέατρο και πήρε σημαντικότερους ρόλους. Μολονότι συμμετείχε σε αρκετές ενδιαφέρουσες και ονομαστές ταινίες («Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη, «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» του Γρηγόρη Γρηγορίου, «Ο Ηλίας του 16ου» του Αλέκου Σακελλάριου, «Μανταλένα» του Ντίνου Δημόπουλου, «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασσέν, «Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ» του Ροβήρου Μανθούλη, «Ησυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη, «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Το αίνιγμα» του Γιάννη Σολδάτου), ως κινηματογραφικός τύπος καθιερώθηκε από άλλες κωμικές παραγωγές όπου ενσάρκωνε τον μέσο Ελληνα: τον φουκαρά, τον γκαφατζή, τον αγαθό, τον περιδεή, τον αγχωμένο, τον κυνηγημένο, αλλά και τον καπάτσο.

Αυτό το παιδί για όλες τις δουλειές διαμόρφωσε έναν μοναδικό λαϊκό κινηματογραφικό ήρωα, ολοκληρωμένο και αναγνωρίσιμο, με σταθερά χαρακτηριστικά. Ο Βέγγος, δημιούργημα της ανάγκης για ρεαλιστική απεικόνιση του σύγχρονου Αθηναίου, στο πλαίσιο της φαρσοκωμωδίας, κινηματογραφικού είδους που συγκινούσε πλατιά στρώματα του ελληνικού λαού, ερμήνευσε τον άνεργο, τον πολυτεχνίτη και ερημοσπίτη, τον τίμιο και εργατικό, τον αμήχανο και πολυμήχανο, που κάνει κάθε είδους δουλειά για να επιβιώσει. Σε αυτή την προσπάθειά του μετατρέπεται σε μια αεικίνητη φιγούρα, έναν κλόουν, έναν έλληνα Σαρλό, ή καλύτερα στον Καραγκιόζη αυτοπροσώπως. Ωστόσο η φαρσοκωμωδία δεν είναι ρεαλιστική, ξεφεύγει από τα όρια της πραγματικότητας, και ο Βέγγος βρίσκει την ευκαιρία να εισέλθει σε αυτήν ως υπερρεαλιστικό στοιχείο, να παλέψει με την πείνα και την ανασφάλεια, να φέρει τον κόσμο πάνω κάτω. Για να το επιτύχει αυτό στην εντέλεια έπρεπε να περάσει στη σκηνοθεσία, μα και στην παραγωγή των ταινιών του (κάτι που τον οδήγησε σε οικονομική καταστροφή), ώστε να ενσαρκώσει το όραμά του, το όραμα της απόλυτης ελευθερίας, να υπερβεί τις συμβάσεις, «να χτίσει τη δική του Οκτάνα», σύμφωνα με τον Σολδάτο.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ Από το ΒΗΜΑ, 03/12/2000

..........................................

"Δουλεύω με το ένστικτο, δεν έχω κανένα ταλέντο, μόνο αυτή τη φάτσα. Εδώ είναι αποτυπωμένη όλη η μιζέρια, όλη η δυστυχία, όλος ο πόνος του ασήμαντου Έλληνα".

Θανάσης Βέγγος

Άνθρωποι που πίσω τους αφήσαν..

Άνθρωποι που πίσω τους αφήσαν

βουρκωμένο αχνάρι

Κλειστά βιβλία

που δε διάβασε κανείς

Κι ένα βράδυ 

για τους άλλους γιορτινό

-τόσο γαλήνια σιωπηλό

στο άδειο σπίτι-

έλυσαν τις φτερούγες τους

για το ωραίο ταξίδι

Κι απόθεσαν τα βάρη μιας ζωής

προσεκτικά στο χώμα

Γιατί σα γίνεις διάφανος

για όλους πιά

αρκεί ένα βήμα

για να επιστρέψεις

εκεί που ανήκες πάντα

Στην παιδική σου ηλικία

Άλμα στο κενό

Αιώρηση

και Τέλος.

(Για το Γιώργο Χ.)

('Εγραψε η Βασιλική στις 18/01/2014)

Ο Ιούλιος και ο Ζήσης..

Ο Ιούλιος και ο Ζήσης..

Ο Ιούλιος είναι περίπου ενός χρόνου,περίπου 10 κιλάκια και δεν θα μεγαλώσει πολύ ακόμη. Συμβιώνει καταπληκτικά στο σπίτι φιλοξενίας που βρίσκεται, με σκύλο και γατάκια.
Ένα γλυκύτατο αδεσποτάκι,το οποίο ο άνθρωπος που τάιζε μαζι με το αδερφάκι του,είχε φέρει στο κτηνιατρείο για να του κάνει ευθανασία.Ένα φορτηγό,είχε χτυπήσει και τα δυο αδερφάκια.Το ένα πέθανε ακαριαία…Ο Ιούλιος σώθηκε αλλά ήταν σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση.Τα 3 πόδια του τελείως νεκρωμένα.Όταν η κτηνίατρος αρνήθηκε να του κάνει ευθανασία χωρίς να του γίνουν εξετάσεις,ο άνθρωπος που το είχε φέρει,φανερά ενοχλημένος,δήλωσε ότι θα το κανονίσει ο ίδιος με το όπλο του.Κατά τύχη,μέλος του σωματείου μας ,βρισκόταν στο κτηνιατρείο για άλλο περιστατικό.Όταν άκουσε την δήλωση του ‘’κυρίου’’,άρπαξε τον Ιούλιο από τα χέρια του και χωρίς δεύτερη σκέψη,το παρέδωσε και πάλι στην κτηνίατρο για να του γίνει ο΄τι ήταν απαραίτητο.Οι εξετάσεις εδειξαν ότι θα χρειαζόταν χειρουργείο και στα δυο πίσω του πόδια καθώς επίσης ακρωτηριασμό ή αρθρόδεση στο μπροστινό του ποδαράκι.
Το Φιλοζωικό Σωματείο Λάρισας Anim.A.L. (Animal Adoptions Larissa) ανέλαβε τα πάντα, και με τη βοήθεια των κτηνιάτρων και των φίλων του σήμερα Ο Ιούλιος είναι καλά και ψάχνει για σπιτάκι.

Ο  Ζήσης βρέθηκε μαζί με το αδερφάκι του, τον Ερμή, σε έναν δρόμο της Λάρισας, από όπου τα μάζεψε φιλόζωη κοπέλα.  Φιλοξενείται σε σπίτι εθελοντή, φυσικά έχει μάθει να πηγαίνει στην άμμο του,  είναι εμβολιασμένος και αποπαρασιτωμένος. Είναι ένας υπέροχος γατούλης, πανέξυπνος, πεντακάθαρος, τρελλούτσικος και τρυφερός.

Οποιος ενδιαφέρεται να υιοθετήσει κάποιο από αυτά μπορεί να επικοινωνήσει στα τηλ. 6986855861 (WU), 6984274659 (WU) ή στο email dogs.adoptions@gmail.com Θα δοθούν με συμβόλαιο υιοθεσίας (με συμφωνια στειρωσης) και υποχρεωτικη τοποθετηση microchip συμφωνα με το νόμο 4039/2012. Βρίσκονται στην Λάρισα, αλλά μπορούν να μεταφερθούν οπουδήποτε βρεθεί το κατάλληλο σπίτι, μετά από συννενόηση. Φιλοζωικό Σωματείο Λάρισας Anim.A.L. (Animal Adoptions Larissa). Διάταξη αναγνώρισης σωματείου 354/2012. Για να ενημερωθείτε για την διαδικασία υιοθεσίας, δείτε εδώ:https://www.facebook.com/notes/φιλοζωικό-σωματείο-λάρισας-animal-animal-adoptions-larissa/διαδικασία-υιοθεσίας/497337733649019

10 απρόσμενες χρήσεις χρησιμοποιημένων κόκκων καφέ!

Οι κόκκοι που απομένουν αφού πιείτε τον ελληνικό καφέ σας, ή στη μηχανή του εσπρέσσο και του γαλλικού καφέ μπορούν να χρησιμοποιηθούν και περαιτέρω με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δείτε τι μπορείτε να κάνετε μ αυτούς:

1) Βάλτε τους σ ένα μπώλ, ανοιχτό, και τοποθετήστε το στο ψυγείο. Αφαιρούν τις οσμές.
2) Λίγοι χρησιμοποιημένοι κόκκοι καφέ στο σφουγγαράκι της κουζίνας αφαιρούν εύκολα λίπη και βρωμιές απο τα πιατικά και τα υπόλοιπα σκεύη.
3) Σ ένα νερουλό μείγμα κόκκων και νερού βουτήξτε φύλλα χαρτιού, για ένα δυο λεπτά, αφήστε τα να στεγνώσουν και βουρτσίστε να φύγουν οι κόκκοι. Δίνει 'αντικέ' όψη στο χαρτί.

 4) Ρίξτε μέσα στις γλάστρες σας κόκκους, περιμετρικά να σχηματίσουν κύκλο γύρω απ το φυτό. Κρατάνε μακριά ζωύφια και μυρμήγκια. Επίσης αποτρέπουν τις γάτες απο το να επισκεφθούν τις γλάστρες σας.
5) Τρίψτε λίγους κόκκους στα χέρια σας και απλά ξεπλύντε τα μετά, Αφαιρεί τις μυρωδιές και κάνει ελαφριά απολέπιση.
6) Ενισχύστε τα φυτά σας, προσθέτοντας κόκκους καφέ στο χώμα. Δώστε τους έτσι ένα σφηνάκι αζώτου.

7) Φτιάξτε μάσκα ομορφιάς (και απολέπισης μαζί) αναμειγνύοντας ένα κουταλάκι κόκκων καφέ με ένα κουταλάκι μέλι. Τονώνει και συσφίγγει την επιδερμίδα.
8) Προσθέστε κόκκους καφέ στο κομπόστ στην αυλή ή στο μπαλκόνι σας. Βοηθά τον πληθυσμό των βακτηρίων να πολλαπλασιαστεί πιό γρήγορα, επιταχύνοντας την κομποστοποίηση.
9) Τονώστε το σκούρο χρώμα των μαλλιών σας, δίνοντας ελαφρές κοκκινωπές ανταύγειες, ενώ ταυτόχρονα τα περιποιείστε και γίνονται πιό γυαλιστερά. Τρίψτε τις ρίζες και κατα μήκος τα μαλλιά με κόκκους καφέ και αφήστε τους να δράσουν για 20' με 30'.
10) Καλλιεργείστε μανιτάρια! Ρίξτε σπόρους μανιταριών σε ένα σακούλι, ή κουβά γεμάτο με κόκκους χρησιμοποιημένου καφέ. Κάντε τρυπούλες στα τοιχώματα και σύντομα θα δείτε τους μύκητες να ξεπροβάλλουν απο εκεί. Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://www.stormthecastle.com/terrarium/how-to-grow-mushrooms.htm

Κι έχω μέσα μου μια πίκρα..

Ο Στράτος Διονυσίου ξεκίνησε τη συνεργασία του με το Μίμη Πλέσσα στο δεύτερο LP της καριέρας, του, το Μαζί με το Στράτο του 1970. Εκεί βέβαια και η μεγάλη επιτυχία Βρέχει φωτιά στη στράτα μου, σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, απο την κινηματογραφική ταινία του Νίκου Φώσκολου Ορατότης μηδέν.

Στον τρίτο προσωπικό του δίσκο, του 1971, συναντάμε ένα τραγούδι σε μουσική Πλέσσα και στίχους Άκου Δασκαλόπουλου, που είναι και η μοναδική συνεργασία καί των τριών τους στην καριερα του Στράτου.

Το τραγούδι παρουσιάστηκε στη θεατρική παράσταση του 1971 'Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας', σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. στο θέατρο Μετροπόλιταν.

Αριστοτεχνικοί στίχοι και μουσική, και (ακόμα) μια μεγάλη ερμηνεία απο το Στράτο, που  έκανε τις ηχογραφήσεις του, δίσκους ολόκληρους,  μιά κι έξω μέσα σε μια μέρα χωρίς κανένα ψεγάδι, κι όπως είχε πει ο Τάκης Σόυκας ήταν: «..ο μόνος τραγουδιστής που δεν έχασε ποτέ, ούτε για μια φορά στα τόσα χρόνια τον τόνο του!»

"..Κι όπως φεύγουν τα καράβια

έφυγες κι εσύ μακριά

κι έχω μέσα μου μια πίκρα

σαν τη θάλασσα βαθιά.."