O πατέρας φορούσε συνήθως έναν κατιφέ στο πέτο, κι η μητέρα
μια ρόμπα με ζωγραφιστά αρχαία ειδύλλια
κι όταν παίζαμε στην αυλή πατούσαμε μόνο στις άσπρες πλάκες:
έτσι δε βγήκαμε ποτέ απ' τ' όνειρο
η μικρή Άρκτος ερωτοτροπούσε με τον Σεπτέμβριο
ω παιδικότητα: αιωνιότητα αμετάφραστη
κι ο Θεός που απ' τις δακρυσμένες προσευχές των παιδιών που
φοβούνται τη νύχτα
φτιάχνει τις πρώτες γαλάζιες γραμμές της μέρας που στέλνουν
την ελπίδα στους ναυαγούς...
(Ξημέρωμα - Τάσος Λειβαδίτης - Ποίηση, τόμος τρίτος)
Προσευχή
Στίχοι , μουσική, ερμηνεία:
Λεωνίδας Μπαλάφας
-απο το διπλό cd Απηλιώτης
που κυκλοφόρησε απο την Antart το 2013
(Απηλιώτης είναι σύνθεση των λέξεων «από» και «Ηλίου» και χαρακτηρίζει τον άνεμο που πνέει από την Ανατολή. Στην αρχαιότητα θεωρείτο άνεμος που πρόσφερε γονιμότητα και αφθονία. Απεικονίζεται ως νεαρός με λυτά μαλλιά που κυματίζουν, κρατώντας στα χέρια του καρπούς, κηρήθρα και στάχια.)
