Και νά πώς γεννιέται ένα τραγούδι..
Δυο δάκρυα
Δυο φίλοι
Δυο λόγια που όλο στροβίλιζαν στο νου..
Στίχοι, μουσική, τραγούδισμα..
Το μονοπάτι της αγάπης
όταν το βρεις να το διαβείς
δίχως παπούτσια, δίχως σκέπη
με την συμπόνοια σου ανοιχτή
Είναι απρόβλεπτο ταξίδι
θέλει στο φόβο αντοχή
άγριο χορό στην καταιγίδα
αλλά στον πόνο σιωπή
.........
Είναι πολύτιμο το δάκρυ
που στάζει από την καρδιά..
..κι έτσι μαθαίνεις να αγγίζεις
μόνο με χέρια απαλά
(Β)
(Β)
