Άνθρωποι που πίσω τους αφήσαν
βουρκωμένο αχνάρι
Κλειστά βιβλία
που δε διάβασε κανείς
Κι ένα βράδυ
για τους άλλους γιορτινό
-τόσο γαλήνια σιωπηλό
στο άδειο σπίτι-
έλυσαν τις φτερούγες τους
για το ωραίο ταξίδι
Κι απόθεσαν τα βάρη μιας ζωής
προσεκτικά στο χώμα
Γιατί σα γίνεις διάφανος
για όλους πιά
αρκεί ένα βήμα
για να επιστρέψεις
εκεί που ανήκες πάντα
Στην παιδική σου ηλικία
Άλμα στο κενό
Αιώρηση
και Τέλος.
(Για το Γιώργο Χ.)
('Εγραψε η Βασιλική στις 18/01/2014)
