Καθένας κι ένας κόσμος..

Καθένας κι ένας κόσμος..

το πιο συχνά κόσμος κλειστός

Κι ούτε ευγενικά 

την πόρτα μη χτυπήσεις

Ως πού μπορεί να φτάσει η αγάπη 

δεν το γράφουν

τα βιβλία

Οι κώδικες των συναισθημάτων 

δεν αποκρυπτογραφούνται σε λέξεις

παρά μόνο

από σώμα σε σώμα

Απο σώμα σε σώμα

μεταγγίζεται η ζωή

Αν θέλεις..

Μιχάλης Βιολάρης.. Γλυκιά φωνή, εύκαμπτη και ιδιαίτερη. Ερμηνείες που ομόρφυναν την εποχή τους και ακόμα ομορφαίνουν τις μέρες μας..

Με σημαντικές μουσικές σπουδές στο Εθνικό Ωδείο Λάρνακας, αλλά καί ακαδημαϊκές σπουδές στη Φιλοσοφική Αθηνών.. Νεοκυματικός, ξεκίνησε δίπλα στο Γιάννη Σπανό, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '60, κι αμέσως η φωνή του μας έγινε οικεία και αγαπήθηκε πολύ απο τους φίλους του πολιτισμού και του καλού τραγουδιού.. Τραγούδησε Γιάννη Σπανό και Λίνο Κόκοτο, Μίμη Πλέσσα και Γιώργο Κριμιζάκη, και Γιώργο Κατσαρό, και Απόστολο Καλδάρα, και.. και.. Και μελοποιημένη ποίηση και μεγάλους στιχουργούς. Συνθέτης κι ο ίδιος, μελοποίησε ποιήματα του Κύπριου ποιητή Χριστόδουλου Πασιαρδή, στον κύκλο τραγουδιών με τίτλο "ΚΑΙΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΜΝΗΜΗ" του1996, που ήταν αφιερωμένος στον απελευθερωτικό αγώνα τηε Ε.Ο.Κ.Α. (1955-1959).

Εδώ ένα ελάχιστα γνωστό τραγούδι, απο τον προσωπικό του δίσκο Μιχάλης Βιολάρης 4. Σε μουσική Γιάννη Γκούμα και στίχους Γιάννη Κακουλίδη. Με ένα περίεργο 'στρίψιμο' στο ρεφραίν. Ένα ζεϊμπεκικο-διαμαντάκι, κοφτό, καρφωτό. Απλά και όμορφα. Και με καημό. Λιγάκι απ αυτόν έγινε τραγούδι.. Ο υπόλοιπος έμεινε εκεί που του ταιριάζει, στο σκοτάδι..

"..Αν θέλεις να μη σ αγαπώ
πες μου το αυτό το βράδυ
πες μου το τώρα που μπορώ
να κλάψω στο σκοτάδι.."

Το μινόρε..

Κώστας Καπλάνης, Σπύρος Περιστέρης, Μίνως Μάτσας...
Εισαγωγή και οργανικά μέρη απο το Μινόρε του τεκέ του Ι. Χαλκιά, κάπου στην Αμερική του 30'.. Γι αυτό το τελευταίο είχε πει ο μπαρμπα-Γιάννης Παπαϊωάννου πως έπιασε το μπουζούκι..
Κάπως έτσι υφάνθηκε το Μινόρε της Αυγής..
Ερωτικό κάλεσμα σε μινόρε δακρυσμένο.. πώς αλλιώς;

Δόσιμο, φιλί κι αντίο.

Φραμπουαζίνια με αμύγδαλο και σαντιγύ

1 1/2 κούπα αμύγδαλα ωμά, περασμένα με τη φλούδα στο μούλτι ώσπου να γίνουν όσο γίνεται σκόνη
1 1/2 κούπα ζάχαρη άχνη
3 κουταλιές σούπας λικέρ φραμπουάζ
ελάχιστο βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου, μισό κουταλάκι γλυκού περίπου (αλείφω τις παλάμες μου μ αυτό, πριν ζυμώσω την αμυγδαλόπαστα)

Για τη γέμιση: σαντιγύ όσο γίνεται άγλυκη (παίρνω απο το ζαχαροπλαστείο του φίλου μου του Μήτσου σαντιγύ που είναι μισή κρέμα γάλακτος, μισή φυτική και πολύ λίγο γλυκιά)

Εκτέλεση:
αλέθω τ αμύγδαλα ως να γίνουν σκόνη, όσο πιο φίνα γίνεται
Προσθέτω την άχνη στο μουλτι και το φέρνω λίγες στροφές ακόμα.
Βάζω το μείγμα σε λεκανίτσα, προσθέτω το λικέρ φραμπουάζ, αλείφω τα χέρια με το βούτυρο και αρχίζω να ζυμώνω ως να έχω μια ομοιογενή πάστα αμυγδάλου.
Οταν είναι έτοιμη την κλείνω σε σελοφάν ή αλουμινόχαρτο και την αφήνω στο ψυγείο να ξεκουραστεί για μισή ώρα.
Τη βγάζω και την ανοίγω σε λεπτό φύλλο, με ξύλινο πλάστη. πάνω σε λαδόχαρτο.
Κόβω με το μαχαίρι σε παραλληλόγραμμα, μήκους δύο εκατοστών και ύψους τεσσάρων περίπου (ή όσο θέλω, οι αναλογίες εξαρτώνται απο σας).  Αλείφω με σαντιγύ, λεπτή στρώση, αφήνοντας περιθώριο γύρω γύρω, μισό εκατοστό τουλάχιστον, για να τα γυρίσω σε ρολάκια.
Τα κυλάω σε άχνη, και πασπαλίζω λίγη, κοσκινισμένη, κι απο πάνω, για εφέ.
Καλή επιτυχία!

Κουρκουτόψωμο τρυφερό με αλεύρι βρώμης και γιαούρτι

Υλικά

1 κεσεδάκι γιαούρτι πρόβειο (χωρίς την πέτσα)

δυο κουταλιες σουπας  ελαιόλαδο

τρια αυγα

μισο κουταλάκι γλυκού σόδα μαγειρική

1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ

2 κεσεδάκια αλεύρι βρώμης

μισό κουταλάκι γλυκού μέλι

δυο πρέζες αλάτι
πιπέρι, θυμάρι κατά βούληση

Εκτέλεση:
Βάζω σε λεκανίτσα το μισό γιαούρτι, το λάδι και τα αυγά και χτυπάω με ένα πηρούνι. Προσθέτω τη σόδα στο υπόλοιπο γιαούρτι μέσα στο κεσεδάκι, ανακατεύω και αφήνω πέντε λεπτά να αφρίσει. Προσθέτω στο μείγμα στη λεκανίτσα, και ρίχνω το αλεύρι, ένα ένα κεσεδάκι ανακατεύοντας καλά με το κουτάλι. Μαζί με το δεύτερο κεσεδάκι προσθέτω και το μπέικιν πάουντερ. Στη συνέχεια το μέλι , το αλάτι και ό,τι άλλο μυρωδικό θέλω. Ανακατεύω καλά να έχω έναν ομοιογενή σφιχτό χυλό.
Ρίχνω το χυλό μου σε λαδωμένη φορμίτσα στρόγγυλη 22 εκατοστών διαμέτρου (λίγο πάνω, λίγο κάτω δεν έχει μεγάλη σημασία, αλλά αν θέλετε σε διαμέτρου 30 εκατοστών κάντε μιάμιση δόση).

Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 175-180 βαθμούς για 35 με 40 λεπτά. Σβήνω το φούρνο κι αφήνω μέσα για δέκα λεπτά ακόμα.
Γίνεται ένα πλακέ ψωμάκι σαν πιτούλα, το οποίο δεν ξεραίνεται αλλά παραμένει μαλακό και φρέσκο για μέρες. Τυλίγω με πετσετούλα αφού κρυώσει και διατηρώ εκτός ψυγείου σε θερμοκρασία δωματίου.

Είσαι το δοξάρι..

Είσαι το δοξάρι

πάνω στο βιολί της ζωής σου

μελωδία για ν ακουστεί

παίξε με αγάπη..