Δώσε ζωή απ τη ζωή σου

Ένα πολύ όμορφο τραγούδι, με αλήθεια, δόσιμο, εμπιστοσύνη, φανέρωμα της αδυναμίας, αποδοχή.. Ό,τι απαρτίζει μια σχέση αγάπης.
Από το Νίκο που το αγαπούσε πολύ.
............................................
Δώσε ζωή απ τη ζωή σου
Στίχοι: Ελένη Λιάκου
Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης.

Πάρε το νήμα της ζωής μου από την άκρη
και της καρδιάς μου τον παλμό απ' την αρχή,
απ' τις σταγόνες της βροχής κάθε μου δάκρυ
μάζεψε σύννεφο τη σκόρπια μου ψυχή.

Καν' τα πηλό στα δυο σου χέρια,
καν' τα φωλιά με περιστέρια,
δως τους πνοή απ' την πνοή σου
δως τους ζωή απ' τη ζωή σου.

Πάρε τα χρόνια μου που πέταξαν στη δύση,
τα όνειρά μου φύλλα κίτρινα απ' τη γη,
απ' το καντήλι μου ελπίδες που 'χουν σβήσει
μάζεψ' την πίκρα μου  σ' αστέρευτη πηγή.

Καν' τα πηλό στα δυο σου χέρια,
καν' τα φωλιά με περιστέρια,
δως τους πνοή απ' την πνοή σου
δως τους ζωή απ' τη ζωή σου.

Το δικό σου χάδι..

Πειρατικό

Στάθης Παχίδης & Άγαμοι Θύται

Κι ας πέφτει το φεγγάρι..

Ένας πολύ καλός τραγουδιστής.
Σ ένα γυμνό τραγούδι.

Παρασκευή στις εφτά  (1997)   
 
Στίχοι:   Χρήστος Θεσσαλονικεύς
Μουσική:   Θάνος Βαργεμτζίδης
Ερμηνεία: Φάνης Μεζίνης   

Κι ας πέφτει το φεγγάρι, κι ας πέφτει η νύχτα
εγώ θα κόψω δρόμο να `ρθω να σε βρω
να σου προσφέρω το αθάνατο νερό
ως τα μεσάνυχτα να ζήσω δεν μπορώ
να σου χαρίσω τον κρυμμένο θησαυρό
φτάνει να θέλεις εγώ το μπορώ.

Παρασκευή στις εφτά το πρωί
ένα φως μ’ οδηγεί, στου χειμώνα τη γη
να σου γίνω παρόν,
κι η δική σου φυγή τα σημεία των καιρών.

Έτσι κι εγώ σε φωνάζω αρχηγό
είναι μάχη η ζωή, και στα χείλη σου εκεί
ανασαίνω κι εγώ, κι ο ιδρώτας θεός
στη δικιά σου εντολή.

Με σκουριασμένα μάτια, παραπονιέσαι
πως τα φιλιά μου είναι πέλαγος βαθύ
αυτό που ζούμε κινδυνεύει να χαθεί
έρωτα φύσα με, να ζήσουμε μαζί
αυτό που ζούμε κινδυνεύει να χαθεί
έρωτα φύσα και δώσε ζωή.

Παρασκευή στις εφτά το πρωί
ένα φως μ’ οδηγεί, στου χειμώνα τη γη
να σου γίνω παρόν,
κι η δική σου φυγή τα σημεία των καιρών.

Έτσι κι εγώ σε φωνάζω αρχηγό
είναι μάχη η ζωή, και στα χείλη σου εκεί
ανασαίνω κι εγώ, κι ο ιδρώτας θεός
στη δικιά σου εντολή.

Ό,τι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια..

Ό,τι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια

Αγαπώ πολύ το πρόσωπο του Θανάση Βέγγου στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ακτινοβολεί καλοσύνη, σοφία και πόνο.
........................................................................

Εννέα όγδοα (1995)
Στίχοι:   Ιφιγένεια Γιαννοπούλου
Μουσική:  Μαντώ
Ερμηνεία: Πασχάλης Τερζής

Συννεφιασμένη Κυριακή, σχεδόν πενήντα χρόνια,
αποσκευές και φυλακή, σε πλοία και βαγόνια.
Της μετανάστευσης σκιά, Σικάγο, Βερολίνο,
με δυο τσιγάρα δανεικά και κλάμα από κλαρίνο.

Ό,τι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια,
σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια.
Ό,τι θυμάμαι απ του πατέρα μου τον ήχο,
εννέα όγδοα στης Καισαριανής τον τοίχο..

Συννεφιασμένη Κυριακή, σχεδόν πενήντα χρόνια,
εγώ εδώ κι η Ελλάδα εκεί, να πέφτει από μπαλκόνια.
Φωτογραφία μιας ζωής, στη μέση στο σαλόνι,
σαν τους φυγάδες που κανείς ποτέ τους δε γλιτώνει..

Ό,τι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια,
σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια.
Ό,τι θυμάμαι απ του πατέρα μου τον ήχο,
εννέα όγδοα στης Καισαριανής τον τοίχο

στο youtube

Ξύπνα μικρό μου..

Το πολύ γνωστό κι αγαπημένο τραγούδι Μινόρε της αυγής, η προέλευση του οποίου αμφισβητήθηκε έντονα, σε μια πολύ όμορφη ορχηστρική εκτέλεση:

Οι Παναγίες της Μικράς Ασίας

 

O Χρήστος Ζερμπίνος στο ακορντεόν και ο Μίλτος Λογιάδης στο πιάνο, σε μια όμορφη απόδοση του πολύ γνωστού μικρασιάτικου τραγουδιού: Από ξένο τόπο.

Οι εικόνες και οι τοιχογραφίες ή τα ψηφιδωτά της Παναγίας που ήρθαν από τη Μικρά Ασία ή βρίσκονται ακόμα εκεί είναι (με τη σειρά τους στο βίντεο):

1. Παναγία Καστρέλλα (Πυργαδίκια Χαλκιδικής). εκ της νήσου Αφθόνης της θάλασσας του Μαρμαρά - Πυργαδίκια Χαλκιδικής

2. Θεοτόκος Γλυκοφιλούσα («Η Επίσκεψις»)   - Tρίγλεια της Μ. Ασίας, Ναός αγίου Βασιλείου - Χριστιανικό και Βυζαντινό Μουσείο

3. Παναγία Σκουπιώτισσα (η εκ Σκουπίων Προποντίδας) - Νέα Ρόδα Χαλκιδικής

4. Παναγία Γελούσα (τοιχογραφία) - Νίγδη Καππαδοκίας

5. Τοιχογραφία της Παναγίας ανάμεσα στον Κωνσταντίνο Ζ Πορφυρογέννητο και τη αυτοκράτειρα Ειρήνη- Αγία Σοφία , Κωνσταντινούπολη

6. Δέησις - Θεοτόκος - ψηφιδωτό - Αγία Σοφία, Κωνσταντινούπολη

7. Θεοτόκος - ψηφιδωτό - Αγία Σοφία, Κωνσταντινούπολη

8. Ψηφιδωτό της Παναγίας και του Ιησού Χριστού - Αγία Σοφία, Κωνσταντινούπολη

9. Παναγία Προυσιώτισσα (Προύσας) - Ευρυτανία

10. Παναγία Κερά- Καρδιώτισσα, εκ Κωνσταντινουπόλεως - Ηράκλειο Κρήτης

11. Παναγία Απολλωνιαδίτισσα. Απολλωνιάδας Προύσας - Αλεξανδρούπολη

12. Παναγία Γρηγορούσα (οικογενειακό κειμήλιο από τη Μικρά Ασία )- Αθήνα

13. Παναγία Η Πάντων Ελπίς (μεταφέρθηκε από τη Μικρά Ασία στα χρόνια της μεγάλης προσφυγιάς, δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες) - Θεσσαλονίκη

14. Παναγία η Γοργοεπήκοος Σμύρνης - Μάνδρα Αττικής

15. Παναγία Φανερωμένη (μεταφερθηκε από την παλαια Μηχανιώνα της Κυζικηνής Χερσονήσου, που βρίσκεται στην Προποντίδα της Μικράς Ασίας)- Νέα Μηχανιώνα

16. Παναγία Σουμελά (από το μοναστήρι στο όρος Mελά στον Πόντο) - όρος Βέρμιο

17. Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα - Μπαλουκλί, Κωνσταντινούπολη

18. Παναγία Κορυφινή (από τη νήσο Καλόλιμνο της Προποντίδας – στη θάλασσα του Μαρμαρά ) - Νέα Μουδανιά Χαλκιδικής

Η μελωδία βρίσκεται στο cd του 2012: Εαρινή Ισημερία,
Χρήστος Ζερμπίνος (ακορντεόν) - Μίλτος Λογιάδης (πιάνο)

Το βίντεο και στο youtube εδώ: Προσευχή

Σοκολατένια μπισκοτάκια κρακελέ με τρούφα

Τραγανά απ έξω, μέσα επίσης μα και ελαφρά μαστιχωτά, κι αέρινα. Τα φαντάστηκα και τα έφτιαξα, η ανηψούλα είπε ότι είναι τα καλύτερα που έχει φάει ποτέ.

Η συνταγή μου εδώ, στο cookpad:

Σοκολατένια μπισκοτάκια κρακελέ με τρούφα

Φιλί φιλί

Στίχοι Βασίλης Μαρινάτος

Μουσική Σπύρος Παπαβασιλείου

Ερμηνεία Δημήτρης Μητροπάνος (1971)

Ανάμεσα στα λόγια σου
και στο δικό σου πόθο
πως με ζητάς πως μ’ αγαπάς
το βλέπω και το νιώθω
πως με ζητάς πως μ’ αγαπάς
το βλέπω και το νιώθω

Φιλί φιλί σ’ ανάστησα
μες στης καρδιάς το αίμα
και απ’ τη ζωή πήρες ζωή
μες στης ζωής το ψέμα

Κατάματα στο βλέμμα σου
κοιτάζω τ’ όνειρό μου
το ξέρω πόσο μ’ αγαπάς
γλυκό παράπονό μου
το ξέρω πόσο μ’ αγαπάς
γλυκό παράπονό μου

Φιλί φιλί σ’ ανάστησα
μες στης καρδιάς το αίμα
και απ’ τη ζωή πήρες ζωή
μες στης ζωής το ψέμα

Μόνο το φεγγαράκι..

"Δε θα μας δει άλλος κανείς
μόνο το φεγγαράκι"
............................................
Χαράματα η ώρα τρεις
Μουσική Μάρκος Βαμβακάρης
Στίχοι: Κώστας Μακρής
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης, Έλλη Πετρίδου (1937, δίσκος 45 στροφών)

Χαράματα η ώρα τρεις
θα ’ρθω να σε ξυπνήσω
κρυφά από τη μάνα σου να σε χαρώ
να βγεις να σου μιλήσω 

Δε θα μας δει άλλος κανείς
μόνο το φεγγαράκι
έβγα στο παραθύρι σου να σε χαρώ
και δώσ’ μου ένα φιλάκι

Είναι κρυφή η  αγάπη μας
κι άλλα να μη ζητήσεις
χίλια κι αν θα σου τάξουνε να σε χαρώ
να μην τη μαρτυρήσεις

Αφιλότιμη..

Το βίντεο στο youtube εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=W39SEv1ReKU

Ο σπουδαίος Άρης Σαν, σ ένα τραγούδι που σφράγισε ο Στράτος Διονυσίου.

Λίγα για τον Άρη εδώ
https://diskoryxeion.blogspot.com/2010/03/aris-san.html
εδώ
https://www.lifo.gr/team/music/50801
κι εδώ
https://www.mixanitouxronou.gr/tag/aris-san/

Αφιλότιμη
Στίχοι:   Τάσος Οικονόμου
Μουσική:   Γιώργος Χατζηνάσιος
Α' εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου (1972)

Ήμουνα μοναχοπαίδι, ήμουνα μοναχογιός,
κι έχω γίνει ψυχοπαίδι, κι έχω γίνει παραγιός.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Αφιλότιμη!

Ήμουνα ο νοικοκύρης, ήμουνα ο σεβνταλής,
κι έχω γίνει μουσαφίρης, κι έχω γίνει κουρελής.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Αφιλότιμη!

Ήμουνα μοναχοπαίδι, ήμουνα μοναχογιός,
κι έχω γίνει ψυχοπαίδι, κι έχω γίνει παραγιός.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Στη δική σου την καρδιά, αφιλότιμη,
πόσο λάθος με μετράς, αφιλότιμη.
Αφιλότιμη!

Παπαλάμπραινα αγαπημένη

Η πασίγνωστη και αγαπημένη Παπαλάμπραινα με τη φωνή του Δημήτρη Ζάχου, το κλαρίνο του Παναγιώτη Βασιλόπουλου και το βιολί του Γιώργου Κόρου. Ο Δημήτρης Ζάχος που έφυγε απ τη ζωή πριν δυο μήνες ήταν ένας θρύλος της δημοτικής μουσικής. Καταγόταν από τα Γιάλτρα Αιδηψού Ευβοίας.
Διετέλεσε παράλληλα με την τραγουδιστική του καριέρα και ψάλτης, με πολυετή θητεία (1951 – 1962) στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών.
Πρωτοεμφανίστηκε επαγγελματικά στο τραγούδι γύρω στα 1957 κι από τότε και για όλη του σχεδόν τη ζωή συνέχισε να τραγουδά σε μεγάλα κέντρα, σε ταινίες, αλλά και στο εξωτερικό για την ομογένεια.
Η εκτέλεση της Βοσκοπούλας από την ταινία ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας έγινε διάσημη με τη φωνή του.
_{^{Εδώ το βίντεο στο youtube: Παπαλάμπραινα - Δημήτρης Ζάχος}}

Τα κουτάλια της αγάπης

στο youtube

Οργανικός χορός της Καππαδοκίας σε 2/4. Ονομάστηκε Κόνιαλης (Κόνιαλι στην εδώ Ελλάδα) λόγω της καταγωγής του πιθανότατα, από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Είναι ο χορός των κουταλιών, γαμήλιος χορός που τον χόρευαν κατά σειρά, μετά την στέψη, πρώτα ο γαμπρός και η νύφη και στη συνέχεια όλο το σόι.
Χορεύονταν επίσης από ζευγάρια, γυναικών ή ανδρών, ή από ανδρόγυνα. Το κάθε μέλος του ζευγαριού κρατούσε 4 κουτάλια, 2 σε κάθε χέρι.
Τα κουτάλια ήταν τριών ειδών:
Τα «ταχταδιώνας» (σανιδένια) με ζωγραφισμένα λουλούδια στο κοίλο μέρος και δίστιχα στην τουρκική γλώσσα στη λαβή, που τα έφτιαχναν στο Ικόνιο και στη Σίλλη.
Τα «σιδερώνας» (μεταλλικά) τα κοινά κουτάλια που χρησιμοποιούσαν στο φαγητό καθημερινά, που τα προμηθευόταν από την Κων/πολη και
Τα «κοκάλινα» που ερχόταν και αυτά από την Κων/πολη.
(πηγή: https://www.topoikaitropoi.gr/videos/choros-ton-koutalion-koniali-video/)
Στο ακορντεόν ο υπέροχος Λάζαρος Κουλαξίζης. Ένας μουσικός - θρύλος.
Ο Λάζαρος Κουλαξίζης ήταν γόνος οικογενείας μουσικών, από την Πόλη, που ήρθαν στη μαμά Ελλάδα το 22..  Πρωτοανέβηκε στο πάλκο σε ηλικία 10 χρονών. Στο παίξιμό του ενσωμάτωσε μικρασιάτικα ακούσματα και για πολλές δεκαετίες με τα μαγικά του πλήκτρα κέντησε πλήθος λαϊκών και δημοτικών τραγούδιών, στη δισκογραφία αλλά και δίπλα σε κορυφαίους μουσικούς και τραγουδιστές..
Μια συνέντευξή του εδώ

Συνέντευξη Λάζαρου Κουλαξίζη

Τα αποσπάσματα βίντεο από δω. Χορεύει ο Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ζαγορίσιων.

βίντεο

Η πρώτη εικόνα είναι η Παναγία η Μπαλουκλιώτισα (Ζωοδόχος Πηγή στο Μπαλουκλί)
Οι καρτ ποστάλ είναι παλιές, εικόνες από τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη κυρίως.

Μάνα είναι..

Της Έλλης Αυξεντίου 

Μητέρα, είναι η κάθε γυναίκα σ’ αυτή τη γη που είναι ο φύλακας άγγελος ενός παιδιού όσα χρόνια κι αν περάσουν και όχι η γυναίκα που θα φέρει απλά ένα παιδί στον κόσμο… Η γυναίκα που δε θα διστάσει να μαζέψει τα κομμάτια σου ακόμα κι αν αυτή ματώσει. Η γυναίκα που από τη στιγμή της σύλληψης, της γέννησης, ή της πρώτης ματιάς, σπάει το εγώ και γίνεται εσύ… Η γυναίκα που σε αποδέχεται γι αυτό που είσαι και όχι γι’ αυτό που θα ήθελε να είσαι… 
Μητέρα είναι η γυναίκα που θα πει δεν πεινάω για να φας εσύ ακόμα κι αν ήθελε τόσο πολύ το τελευταίο κομμάτι της πίτας. Είναι η γυναίκα που βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα. Είναι η γυναίκα που ξέρει να θεραπεύει με την αγκαλιά της, την αγάπη της και με το μαγικό φιλί της… 
Μάνα είναι αυτή που καταλαβαίνει τι σε απασχολεί χωρίς εσύ καν να της το πεις… Μάνα είναι η γυναίκα που δεν έχει χρόνο να αρρωσταίνει, που μπορεί φαινομενικά να έχει δέκα χέρια, δέκα πόδια για να φροντίζει, να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να διαβάζει, να παίζει, να αγκαλιάζει, μα εικονικά έχει μόνο δύο… Μάνα είναι η αγάπη. Η κάθε γυναίκα που μπορεί απλά να αγαπήσει ένα παιδί. 
Η μητέρα δεν προδίδει, δεν εγκαταλείπει, αγαπάει μόνο… και αγάπη για μένα , δεν είναι τίποτα άλλο παρά υπέρβαση… Μάνα είναι η γυναίκα, που μεγαλώνει το παιδί της χωρίς εγωισμό, μα μοναχά με αγάπη. Μάνα είναι η γυναίκα που υιοθέτησε 17 παιδιά γιατί είχε μέσα της μόνο αγάπη. Η μάνα που δεν έδωσε το παιδί της για υιοθεσία, παρ΄ όλο που η ίδια δεν είχε να φάει. Η μάνα που μεγαλώνει ένα παιδί με σύνδρομο down, σπαστικό, αυτιστικό, κωφάλαλο, ανάπηρο, ή ότι άλλο μπορεί να καθιστά έναν άνθρωπο διαφορετικό, αλλά το καμαρώνει, δεν το κρύβει… Η μάνα που παλεύει σε ένα νοσοκομείο για να κερδίσει άλλη μια μέρα ζωής όχι γι’ αυτήν αλλά για το παιδί της… 
Μάνα είναι αυτή που ξέρει να πνίγει το δάκρυ και τον πόνο της, μόνο και μόνο για να μη σε στεναχωρήσει. Μάνα είναι αυτή που σε μαθαίνει να πετάς για να βρεθείς εκεί που αγαπάς… Μάνα είναι αυτή που από τη μέρα που σε πρωτοαντίκρισε έγινε η ζωή της ομορφότερη… που δε σου είπε ποτέ πόσο έκλαψε για σένα. Μητέρα είναι αυτή που δε σε είδε ποτέ ως λάθος. Μητέρα είναι αυτή που σε βλέπει όταν κοιμάσαι… Είναι αυτή που σου σκουπίζει τα δάκρυα, σου ψιθυρίζει πως όλα θα πάνε καλά ακόμα κι αν η ίδια μέσα της ραγίζει… 
Μάνα δεν είναι η γυναίκα που σε γεννά αλλά αυτή που σε δημιουργεί… Γι’ αυτό σήμερα αλλά και κάθε μέρα, να θυμηθούμε να τιμήσουμε τις πραγματικές μητέρες και όχι τις φαινομενικές. Τις γυναίκες που γέννησαν ή δε γέννησαν παιδιά αλλά τα αγάπησαν. Τις γυναίκες που έχασαν τα παιδιά τους, που τα είδαν να πεθαίνουν, να σκοτώνονται, να πνίγονται… όλα τα παιδιά που έχασαν τις μητέρες τους, όλες τις γυναίκες που επέλεξαν να γίνουν μητέρες σε παιδιά ορφανά, σε παιδιά εγκαταλελειμμένα , σε παιδιά με ειδικές ικανότητες, με προβλήματα υγειάς, και τόλμησαν να τα αγκαλιάσουν και να τα αγαπήσουν… Όλες τις γυναίκες που μεγάλωσαν μόνες τους τα παιδιά τους, χωρίς πατέρα, κάτω από όποιες συνθήκες. Όλες εκείνες που ήταν διατεθειμένες να κόψουν τις σάρκες τους για να θρέψουν τα παιδιά τους αλλά οι ίδιες δεν πουλήθηκαν ποτέ και πουθενά, μήτε ψυχικά, μήτε πνευματικά… Γιατί πάνω απ΄ όλα ένα παιδί έχει ανάγκη να είναι περήφανο για τη μητέρα του, κι όταν μεγαλώσει να μην περπατάει με σκυμμένο το κεφάλι ψάχνοντας τη χαμένη του αξιοπρέπεια, για τις πράξεις της, είτε γι αυτές που έκανε είτε γι αυτές που δεν έκανε… 
Χρόνια πολλά σε όλες τις πραγματικές μητέρες, στις γυναίκες που γέννησαν μα περισσότερο στις γυναίκες που δε γέννησαν, μα αγάπησαν… Χρόνια πολλά σε όλες…

Πηγή: Μάνα, σημαίνει αγάπη
Η εικόνα εδώ: Blessed_Nest_mother_and_child_cosleeping

Μη μου φύγεις..

Μια πολύ όμορφη άλλη εκδοχή του γνωστού Αλήτη, του Σπύρου Ζαγοραίου. Ίδια μουσική, αλλιώτικοι στίχοι, του Ζαγοραίου και πάλι, με ερμηνεύτρια τη Ρία Κούρτη (η δεύτερη φωνή πάντα, δίπλα στο μεγάλο Πάνο Γαβαλά). Από 45αράκι του 1969, της εταιρείας Sonora. Μια ερμηνεία απ την καρδιά, σ ένα τραγούδι καρδιάς.

Είναι ο αδερφός μου ο Στάθης..

Μια αληθινή ιστορία, που φέρνει δάκρυα στα μάτια..
Με τα λόγια του κυρίου Σταύρου Γουναρίδη

Η πρώτη απόπειρα να ηχογραφηθεί και να αποτυπωθεί σε βίντεο η ιστορία, στην οποία πρωταγωνιστεί ο παππούς μου ο Σταύρος με τον μικρό αδερφό του, τον Στάθη έγινε πριν ακόμα γίνει η παρουσίαση των "Ψιθύρων".
Από μια ψυχή, εκ των "συν αυτώ"...
Και ήταν εκπληκτική!
Ενθουσιάστηκα!
Και όταν, στην πορεία των προετοιμασιών για εκείνη τη βραδιά, Ο Θεός μας έστειλε ως ένα ακόμα δώρο τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο, τα πράγματα έγιναν πιο "συνηθισμένα" από ποτέ.
Η αφήγησή του είναι πέρα των προσδοκιών...
Έφτασε μέχρι του σημείου ο ίδιος να προσπαθεί να μας πείσει πως η ιστορία αυτή πρέπει να ηχογραφηθεί σε στούντιο με τον πιο επαγγελματικό τρόπο που γίνεται.
Και πήγε και το έκανε. 

(Στο Studio 19st Athens / sound & multimedia team, στον Άγιο Δημήτριο).

Πάντα χωρίς κανένα προσωπικό κέρδος, σαν φίλος από παλιά.
Ακούγοντάς τον, νομίζεις πως είσαι κι εσύ εκεί. 
Δίπλα στο φευγιό τους...
Και σε κάνει και κλαις.
Έτσι απλά.
Να τρέχουν τα δάκρυα ανεξέλεγκτα και να μη θες να τα ελέγξεις.
Η απίστευτη δύναμη της ιστορίας του Στάθη.
Και κάπου εκεί ήρθε και η απογείωση της όλης ιστορίας με την πλαισίωση των πάντων από την απίθανα ταιριαστή "Σμύρνη" του Σταμάτη Σπανουδάκη, που σε ταξιδεύει (δίχως ναύλα...) σ΄εκείνα τα πατρογονικά μέρη.
Κι έρχεται να με μπερδέψει ακόμα περισσότερο. 
Τι είναι πιο δυνατό πάνω σε αυτήν την ψυχή; 
Η μεγαλωσύνη του ή η γενναιοδωρία του;
Η πίστη του σε Εκείνον ή η πνευματικότητά του;
Η πρώτη δική του σελίδα στο βιβλίο;
Η παρουσία του σε εκείνο το αξέχαστο βράδυ της παρουσίασης;

Η απίστευτη πραγματικότητα πως είναι ένας εκ των "συν αυτώ", ίσως ο πιο απρόβλεπτος "κολλητός";
Ή η μουσική του που τύλιξε σαν νεογέννητο αυτό το βίντεο;
Δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην Ιωάννα Σκαρλάτου και στην όλη επιμέλεια των εκδόσεων "Έαρ", σε όσους παρευρέθησαν στην παρουσίαση, ακούγοντας την ιστορία μας για πρώτη φορά ζωντανά, αλλά και σε όλους εκείνους, γνωστούς και αγνώστους, που έχουν οδηγήσει στην απρόσμενη εξάντληση σχεδόν της α΄έκδοσης, ένα μήνα αφότου κυκλοφόρησε το βιβλιαράκι μας.

* ΥΓ:
Παρ΄όλα αυτά, τίποτα δεν είμαστε.
Η εύνοια του Θεού στέκει από πάνω μας, σχεδόν σκανδαλώδης...
Ένα τραγουδάκι πάντως που τελευταία ακούγεται λέει, μεταξύ άλλων: 
"...να πάψω να βλέπω τα μπράβο του κόσμου!"
Εμείς έτσι το βλέπουμε.
Απλά πως ο καλός Θεός μάς δωρίζει και κάποιες τέτοιες στιγμές (ανάμεσα σε άλλες που παραχωρεί και πάλι "προς το συμφέρον", αλλά δεν μπορούμε να τις καταπιούμε με τίποτα...), που νοστιμεύουν τις ζωές μας.
Κι αν, που και που, έτσι χαιρόμαστε εδώ, σκέψου πως θα΄ναι εκεί όπου δεν θα λαχταράμε ν΄ακούμε πια τους ψιθύρους του Θεού, αλλά θα απολαμβάνουμε στην αιωνιότητα τα ίδια τα λόγια Του. 
Βλέποντας Τον Ίδιο, πρόσωπο προς πρόσωπο...

(Τα videos της παρουσίασης θα ανέβουν τις προσεχείς μέρες από το φιλικό μας ιστολόγιο "Άπαντα Ορθοδοξίας", απ΄όπου μας ζητήθηκαν).

Τέλος και τω Θεώ δόξα...

πηγή: 

Αμφοτεροδεξιός - Είναι ο αδελφός μου ο Στάθης... 

Τσουρέκια της Λίλας με σοκολάτα φουσκωτά σαν μπαλονάκια

Η συνταγή μου εδώ, στο cookpad:

Τσουρέκια της Λίλας με σοκολάτα φουσκωτά σαν μπαλονάκια

..και δυο κρινάκια τ’ Απριλιού..

Με το μαγικό μπουζούκι του Λάκη Καρνέζη. Από το LP 7 Danses Grecques (Επτά Ελληνικοί Χοροί), μουσική που χρησιμοποιήθηκε στην παράσταση του Maurice Bejart Θάλασσα (Mare Nostrum). Η σύνθεση έγινε το 1977 (Danses Grecques - Σουίτα Μπαλέτου για σόλο μπουζούκι και ορχήστρα) και την αφιέρωσε στον Maurice Bejart το 1980. Το αρχικό LP κυκλοφόρησε το 1978 ενώ η παράσταση του Μπεζαρ, έκανε πρεμιέρα στο City Center της Νέας Υόρκης στις 3 Οκτωβρίου του 1983 Ροδιά Τετράκλωνη Μουσική Μίκης Θεοδωράκης Μπουζούκι Λάκης Καρνέζης Μπάσο: Βαγγέλης Παπαγγελίδης, Φλάουτο: Μάνος Αβαράκης, Κλασική Κιθάρα: Σταύρος Παπαδόπουλος, Πιάνο: Βάνα Μαγαφά, Κρουστά: Σάκης Παλιοθόδωρος, Ηλεκτρική Κιθάρα: Κώστας Στρατηγόπουλος. Οι στίχοι είναι του Πάνου Κοκκινόπουλου. Αχνά χαράματα, σιγά σαν τρεμοπαίζει η Πούλια θα μαραθούν τα γιασεμιά θα μαραθούν τα γιούλια. Μα εσύ θα είσαι μοναχή γερμένη στο περβάζι και θα θωρείς τη χρυσαυγή τα πέπλα της ν’ αλλάζει. Ροδιά μου εσύ τετράκλωνη στολίδι της αυλής μου ανάπαυση της προσμονής νεράκι της πληγής μου. Θα `ρθείς στο σπίτι μας ξανά μ’ εμέ να σμίξεις πάλι και δυο κρινάκια τ’ Απριλιού να βάλεις στ’ ανθογυάλι. Στα χέρια μου σε σήκωσα σ’ ανύψωσα ως τ’ αστέρια και σμάρια να φτερούγισαν στα στήθια περιστέρια. Με της χαράς το ξύπνημα με της φυγής τον πόνο κι από τα τότε καρτερώ το γυρισμό σου μόνο. Ροδιά μου εσύ τετράκλωνη στολίδι της αυλής μου ανάπαυση της προσμονής νεράκι της πληγής μου. Θα `ρθείς στο σπίτι μας ξανά μ’ εμέ να σμίξεις πάλι και δυο κρινάκια τ’ Απριλιού να βάλεις στ’ ανθογυάλι.

Είσαι ένα περιστέρι

Σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.

Έλα πάρε μου τη λύπη - Ορχηστρικό

Τα αποσπάσματα στο βίντεο είναι από την ταινία μικρού μήκους:
Silly Symphony Flowers And Trees

Η σιωπή της αγάπης

Ένα πολύ όμορφο τραγούδι από δύο πολύ ταλαντούχα παιδιά.

Μουσική: Αλέξανδρος Τσιωνάς
Στίχοι: Δημήτρης Τσιλινίκος
Πιάνο: Αποστόλης Γιάγκος
Ερμηνεία: Αλέξανδρος Τσιωνάς

Μη , μη μιλάς, μη γελάς
να μη θολώσει
η σιωπή
Κι εγώ δε μιλώ, δεν γελώ
μην την ταράξω
τη σιωπή.

Μοιάζει η σιωπή μας χρυσός
ανάξια τα λόγια
μοιάζει η σιωπή μας χρυσός
αντάξια με φλόγα
Γι αγάπη μιλήσαν πολλοί
για μας μιλά η σιωπή.

Πέπλο υφαίνει η σιωπή πόντο πόντο
να γίνει ζητάει της αγάπης το φόντο
τρυγάει η σιωπή τον καρπό
δέντρο η αγάπη ακριβό
Σώπα , σωπάινω κι εγώ
μύρισε αγάπη θαρρώ.

...........................

Το κανάλι του Αλέξανδρου εδώ:
https://www.youtube.com/channel/UCQwnCYvmjn4LPv6310h7PEQ

Καρυδομηλόπιτα νηστίσιμη

1 κούπα νες καρύδια χοντροκοπανισμενα

1 βαθύ πιάτο μήλο καθαρισμενο,  κομμένο σε μικρά κυβακια (3 μήλα περίπου) 

Κανέλα (βάζω κευλανης)

1 μέτριο πορτοκαλι με τη φλούδα πολτό στο μουλτι (το κόβω σε κομματάκια και χτυπάω μαζί με με 1 κ.σ. αραβοσιτελαιο μέχρι να γίνει πολτός) 

1 κούπα νες ζάχαρη καστανή 

1 1/3 κούπα νες αραβοσιτελαιο 

3 κούπες νες φαρινα up με άρωμα πορτοκαλι 

1 κουτάκι σόδα αναψυκτικό με άρωμα λεμόνι 

Προαιρετικά: αχνη ζάχαρη κ κανέλα για πασπαλισμα 

Βάζω σε λεκάνη βαθιά τον πολτό,  το λάδι τη ζάχαρη. Ανακατεύω με το σύρμα κ ρίχνω εναλλάξ σόδα και αλεύρι μέχρι να το πάρει όλο,  χτυπωντας με σύρμα η πηρουνι,  να γίνει ένας ομοιογενης χυλος. 

Προσθέτω τα μήλα σε κυβακια,  τα καρύδια και την κανέλα.  Ανακατεύω να πάνε παντού και ρίχνω το μείγμα σε φόρμα λαδωμενη με λίγο αραβοσιτελαιο.  

Φουρνιζω στους 180 για 45 λεπτά περίπου.  Δοκιμάζω με ένα καλαμάκι από σουβλάκι να βγει στεγνό, αλλιώς αφήνω 5 λεπτά ακόμη. Πασπαλιζω αν θέλω με λίγη αχνη κ κανέλα.