..Σχέδια που εγκαταλείπουμε.Αποφάσεις που φοβηθήκαμε να πάρουμε.
Προσδοκίες των άλλων απο εμάς που τις τροφοδοτήσαμε κι ας ξέραμε τι επικίνδυνο ήταν.
Δικές μας απαιτήσεις απ’τους άλλους, ενώ μαντεύαμε κι εκείνων τη μικρότητα και τη δική μας υστεροβουλία.
Ανθρωποι που συναντήσαμε μια νύχτα, μα που το βλέμμα τους όρισε πια για πάντα τη ζωή μας.
Λόγια που τα προμελετήσαμε, μα που οταν ήρθε η ώρα δώσαν τη θέση τους σε μια δειλή σιωπή.
Ερχονται όλα κάποτε μαζεμένα.
Μέσα σε μια στιγμή...εκεί που ανεβαίνεις ανύποπτος μια σκάλα ή απλώνεις το χέρι στο σκοτάδι ψάχνοντας για το φώς.
Μονάχος σε ένα μισοσκότεινο δωμάτιο ή μέσα στο πλήθος και τα φώτα.
Που να πας τότε; Που να κρυφτείς;
Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;..
Προσδοκίες των άλλων απο εμάς που τις τροφοδοτήσαμε κι ας ξέραμε τι επικίνδυνο ήταν.
Δικές μας απαιτήσεις απ’τους άλλους, ενώ μαντεύαμε κι εκείνων τη μικρότητα και τη δική μας υστεροβουλία.
Ανθρωποι που συναντήσαμε μια νύχτα, μα που το βλέμμα τους όρισε πια για πάντα τη ζωή μας.
Λόγια που τα προμελετήσαμε, μα που οταν ήρθε η ώρα δώσαν τη θέση τους σε μια δειλή σιωπή.
Ερχονται όλα κάποτε μαζεμένα.
Μέσα σε μια στιγμή...εκεί που ανεβαίνεις ανύποπτος μια σκάλα ή απλώνεις το χέρι στο σκοτάδι ψάχνοντας για το φώς.
Μονάχος σε ένα μισοσκότεινο δωμάτιο ή μέσα στο πλήθος και τα φώτα.
Που να πας τότε; Που να κρυφτείς;
Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;..
(Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960)
(Το βίντεο απο το κανάλι https://www.youtube.com/user/konstantakopoulos1?feature=watch στο youtube..)
Σκληρά ρεαλιστικές γραφές ... όποτε πάνε να μου έρθουν τέτοιες σκέψεις στο μυαλό , τίς διώχνω ακαριαία ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ για το πέρασμα, και για την ειλικρίνειά σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωρέ, χωρίς να θέλω να το γειώσω, νομίζω πως όσα κάναμε ή δεν κάναμε ήταν αυτά που πραγματικά επιλέξαμε μέσα από έναν κυκεώνα -κάποιες φορές- δεδομένων. Η θεωρία των πιθανοτήτων είναι πάντα εκεί για την επίτευξη του εφικτού και όχι για τη σπουδή του ανέφικτου. Έτσι αποκτούμε σιγά-σιγά πιο διαυγή ματιά γύρω και μέσα μας. Για να κατανοούμε. Και να συν-πάσχουμε. Η σπουδή του ανέφικτου είναι ένας τομέας στον οποίο απλώνεται η καθαρή (σκέτη) ποίηση. Από αυτήν την άποψη, ΟΚ. Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι κακό να βλέπουμε καμιά φορά, πού και πόσο υπήρξαμε λίγοι.. Ο καθένας μας τις ώρες που βάζει απέναντί του τον εαυτό του. Την αγάπη μου :)
Διαγραφή