(Στον Γ....)
Εκείνο το αόρατο μαχαίρι
με βία άνοιξε νέα
μονοπάτια
στο άγριο τοπίο
της ψυχής σου.
Τα διάβηκες
μ' απόφαση
και πόνο.
Μα κάποτε η πορεία τελειώνει
την ώρα που ζυγιάζεις
και ζυγιάζεσαι απο
τον πιό βαθύ γκρεμό
και τότε νιώθεις πλέον πως
η ματιά σου είναι τόσο δυνατή
που μπορεί να ζωγραφίσει
το δικό σου κόσμο..
(Έγραψε η Βασιλική..
Πίνακας: Garden Of Promise:Canvas Classic, του Thomas Kinkade)
Πίνακας: Garden Of Promise:Canvas Classic, του Thomas Kinkade)
Μπορούμε δηλαδή , ο καθένας , όταν φτάνουμε στο χείλος ενός << γκρεμού >> , να τον ξεπερνάμε αμέσως φτιάχνοντας ο καθένας μας με την ματιά του και το μυαλό του μια καινούρια κατάσταση ... ναί , μπορούμε !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω πως ναι, μπορούμε Μπαμπίνο μου :) Και καμιά φορά πρέπει να διαβούμε Τάρταρα για να το καταλάβουμε...
ΔιαγραφήΌτι γράφεις μιλάει στην ψυχή...
ΑπάντησηΔιαγραφήto alataki
Ευχαριστώ..
ΔιαγραφήΘα το φυλάξω σαν πολύτιμο πετράδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως φυλάω κι εγώ εσένα στην ψυχή μου.
Διαγραφή