Σαν φτερουγίσει μια ψυχή..

Οι αγαπημένοι που δεν είναι πιά κοντά μας πάντοτε μας λείπουν.

Η απουσία τους μια διαρκής παρουσία,

 'φεύγουν μ' ακόμα είναι εδώ'.

Η ευχή και η αγάπη τους σκεπάζει και επουλώνει κάθε τραύμα, 

σε κάθε σκοτεινή πτυχή της ψυχής.

Το άγγιγμά τους, 

και πίσω απ τη βαριά κουρτίνα που χωρίζει το αόρατο απο το ορατό πιά, 

στις λιγόψυχες ώρες οδηγός..

Στο νονό μου..

Σαν φτερουγίσει μια ψυχή
για μάς αγαπημένη
ραγίζει μέσα μας η αυγή
και ραγισμένη μένει

Φεύγουν, μ' ακόμα είναι εδώ
μας σκάβουν, μας βαθαίνουν
και της ζωής το πιο πικρό
μάθημα μας μαθαίνουν

Κι όταν τους ακουμπά η καρδιά
ξανά, με το τραγούδι,
στη μνήμη τους, ευλαβικά
αφήνει ένα λουλούδι.