Και με κρατάει άγρυπνη η φλόγα..

                                                              

Το τραγούδι του Μίμη Πλέσσα "Τις νύχτες μου μετρώ" ακούστηκε στην ταινία Ένα κορίτσι για δύο, του 1963. Στην ταινία το τραγουδά η Καίτη Χωματά αλλά στην οθόνη βλέπουμε τη Ζωή Λάρκαρη ως τραγουδίστρια σε νυχτερινό κλαμπ. Και ο Αλέκος Αλεξανδράκης την ερωτεύεται.. -ή αλλιώς, κατά τον Κώστα Βουτσά στην ταινία, 'βγάζει το κακό σπυρί'. :))

Στη δισκογραφία το τραγούδησε η Τζενη Βάνου. Καί οι δύο ερμηνείες είναι καταπληκτικές.
Εδώ το ακούμε στην ορχηστρική του εκτέλεση, ηχογράφηση που έγινε για την ταινία και πάλι, με το Γιώργο Ζσμπέτα να κεντάει με το μπουζούκι του.

Ο Ζαμπέτας στόλιζε συχνά τις μουσικές των μεγάλων της εποχής, με το ανεπανάληπτο παίξιμό του, αλλά καί με τους αυτοσχεδιασμούς του πάνω στα μοτίβα που του έδιναν. Αναρίθμητες οι συνεργασίες του.. Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Ξαρχάκος, Πλέσσας.. όλοι οι μεγάλοι..

Πίσω στο τραγούδι όμως.. τους στίχους είχε γράψει τότε ο Κώστας Κινδύνης.

Εδώ καί οι δύο εκτελέσεις, με την Καίτη Χωματά:

 

 

Και με τη Τζένη Βάνου:

 

Και οι στίχοι, του Κώστα Κινδύνη:

.......................

Μια μια τις νύχτες μου μετρώ

Πέφτει το δάκρυ μου καυτό
Και με κρατάει άγρυπνη η φλόγα
Που'χε το στερνό
το πιο πικρό φιλί σου

Μια μια τις νύχτες μου μετρώ
Πέφτει το δάκρυ μου νωπό
Και μες τη νύχτα άγρυπνη κρατώ
Στα στήθια το λυγμό
Στα μάτια τη μορφή σου

Λιχούδικη και Ελαφριά Μερέντα με Φυστίκι (Η Μερέντα του Μάκη)

Θα χρειαστούμε:
250 γραμμάρια φυστίκια αράπικα
2-3 κουταλιές της σούπας ανθόμελο (ανάλογα με το πόσο 'γλυκό δόντι' έχετε)
1 φυτική σαντιγύ σε μεταλλικό κουτάκι (Morfat creamy, ή Γιώτης creme, ή ΕΡΜΟΛ)
2 κουταλιές της σούπας κακάο άγλυκο

Εκτέλεση:
Αφαιρούμε το φλούδι απο τα φυστίκια είτε τρίβοντάς τα ελαφρά στα χέρια μας, είτε βάζοντάς τα πάνω σε μια καθαρή πετσέτα κουζίνας, σκεπάζοντας με άλλη μια πετσέτα κουζίνας, και περνώντας ελαφρά απο πάνω έναν πλάστη μερικές φορές. Στη συνέχεια φυσάμε για να ξεχωρίσουν τα φλούδια απ τον καρπό (σε μέρος όπου να μπορούμε να σκουπίσουμε εύκολα μετά, όπως πχ σ ένα μπαλκόνι), ή ξεχωρίζουμε τον καρπό με τα χέρια μας.

Βάζουμε τα φυστίκια στο μούλτι και δίνουμε μια στροφή μετρώντας ως το 100 περίπου. Σταματάμε, ανακατεύουμε αν έχουν κολλήσει σε μια μεριά και χτυπάμε λίγο ακόμη. Προσθέτουμε το μέλι κουταλιά κουταλιά  και χτυπάμε ακόμα δυο τρεις φορές, ανακατεύοντας, χτυπώντας. (καλό είναι να βάλετε τις δύο κουταλιες μελιού μόνο, και αν θελήσετε προσθέτετε την τρίτη στο τέλος που θα έχετε καταλάβει την τελική γεύση). Μετακινούμε τιο μείγμα σ ένα μπωλ και προσθέτουμε τη φυτική κρέμα, ανακατεύοντας με το κουτάλι να γινουν τα υλικά όσο γίνεται ένα. Προσθέτουμε και το κακάο, ανακατεύοντας ξανά. Μεταφέρουμε στο μούλτι και πάλι και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να έχουμε ένα βελούδινο μείγμα με όρατούς κάποιους κόκκους φυστικιού.

Βάζουμε τη μερέντα μας σε βάζο με καπάκι, αναλόγου μεγέθους και φυλάμε στο ψυγείο, Θέλει 2-3 ώρες για να σφίξει καλά πριν την καταναλώσουμε. Γενικά έχει μακριά διάρκεια ζωής εφ όσον είναι σε κλειστό βάζο ή τάπερ. Τουλάχιστον δύο εβδομάδες όπως την πρώτη μέρα.



Ανάλυση βάρους και θερμιδική ανάλυση.

Η δόση αυτή μας δίνει 615 έως 660 γραμμάρια μερέντας (250 απο τα φυστίκια, 250 απο τη σαντιγύ, και τα υπόλοιπα απο το μέλι -85-130 γρ περίπου- και το κακάο-30 γρ-)
Οι θερμίδες για τη δόση είναι 2,.170.  - 2.230.
120-180 θερμίδες το μέλι
1450 απο τα φυστίκια
500 περίπου απο τη φυτική κρέμα
και 100 θερμίδες απο το κακάο

Αν λάβουμε υπ όψιν μας ότι η Μερέντα του εμπορίου έχει περίπου 520 θερμίδες ανα 100 γραμμάρια ενώ εδώ έχουμε περίπου 338 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια (και υλικά αρκετα πιό υγιεινά, που ωφελούν τον οργανισμό μας), μπορούμε να την απολαύσουμε χωρίς τύψεις.

Φανουρόπιτα Digestive (Με αλεύρι ολικής άλεσης και μαύρη ζάχαρη)

Η Φανουρόπιτα είναι μια ελληνική παράδοση, θρησκευτική αλλά κυρίως λαϊκή.
Την παραμονή της γιορτής του Αγίου Φανουρίου, ή ανήμερα (στις 27 Αυγούστου) οι γυναίκες πηγαίνουν την πίτα αυτή στην εκκλησία, μαζί με τα ονόματα των οικείων τους, για διάβασμα και ευλογία. Τα υλικά πρέπει να ναι πάντα μονά σε αριθμό. Πχ 7 ή 9 ή 11 κλπ.
Η παράδοση λέει ότι εκείνη τη μέρα μπορεις να 'τάξεις', μιαν ευχή, κάτι που επιθυμεις να 'βρεις'.
Φυσικά, καθώς πρόκειται για ένα ιδιαίτερα νόστιμο, θρεπτικό και νηστήσιμο γλυκό, μπορεί να παρασκευάζεται και να τρώγεται όλο το χρόνο.

Να λοιπόν μια συνταγή, 'εκσυγχρονισμένη' κατά μια έννοια, με αλεύρι ολικής άλεσης και μαύρη ζάχαρη. Δεν ειναι πολύ γλυκιά, αν σας αρέσουν τα πολύ γλυκά προσθέστε λίγη ζάχαρη ακόμη.

Υλικά
1 ποτήρι λάδι (ελαιόλαδο κατά προτίμηση)
1 ποτήρι κόκκινο κρασί (χρησιμοποιω Syrah που δεν είναι πολύ οξύ στη γεύση)
1 ποτήρι φρεσκο πολτό πορτοκαλιού (στην ουσία πορτοκάλι περασμένο στο μούλτι χωρίς την εξωτερική φλούδα μόνο. Για να μην πανε χαμένες οι ίνες.)
1 ποτήρι ξανθές σταφίδες
1 ποτήρι καρύδια χοντροαλεσμένα (να μην είναι και σκόνη, να τα νιώθουμε λίγο όταν τρώμε την πίτα)
3 κουταλιές της σούπας κακάο (άγλυκο)
2 ποτήρια μαύρη ζάχαρη
μισό κουταλάκι τσαγιού μαγειρική σόδα
3 ποτήρια (περίπου) φαρίνα ολικής άλεσης που φουσκώνει

Εκτέλεση

Βάζουμε το λάδι και το κρασί σε μια λεκανίτσα. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε την καστανή ζάχαρη. Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε με ένα κουτάλι μέχρι να λιώσει αρκετά η ζάχαρη.
Διαλύουμε τη σόδα στον πολτό πορτοκαλιού και προσθέτουμε στο προηγούμενο μείγμα.
Ανακατεύοντας ρίχνουμε μέσα τις σταφίδες, τα καρύδια και το κακάο. Στο τέλος ριχνουμε κούπα κούπα το αλεύρι ανακατεύοντας (κατά προτίμηση με το χέρι) μέχρι να έχουμε έναν πηχτό χυλό (όπως του κέικ περίπου). 3 ποτήρια (ίδια μ αυτά που χρησιμοποιήσαμε για τη μέτρηση του λαδιού του κρασιού και του πορτοκαλιού) συνήθως είναι αρκετά.
Στρώνουμε σε στρόγγυλο ταψάκι διαμέτρου 30 εκατοστών, η άλλο παρόμοιας χωρητικότητας.
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο, για 45 - 50 λεπτά περίπου (ως να βγει το μαχαίρι καθαρό). Αν θέλουμε πασπαλίζουμε με λίγη μαύρη ζάχαρη ακόμα που την έχουμε περάσει απο το μούλτι να γίνει πιο λεπτή.

Καλή επιτυχία!

Σπιτική Βελούδινη Μερέντα με Μέλι (ιδιαίτερα θρεπτική)

Θα χρειαστούμε:
1 κουτάκι φυτική κρέμα (ΜΟΡΦΑΤ ή ΕΡΜΟΛ στο μεταλλικό κουτάκι)
3 κουταλιές της σούπας γεμάτες φυστικοβούτυρο
5 κουταλιές της σούπας ανθόμελο
4-5 κουταλιές της σούπας γεμάτες κακάο άγλυκο (εξαρτάται απ τη γεύση και το γούστο σας)

Εκτέλεση:
Βάζουμε την κρέμα και το φυστικοβούτυρο σ ένα μεγάλο μπωλ και τα χτυπάμε καλά με μίξερ χειρός ή άλλο παρόμοιο εργαλείο κουζίνας. (αν θέλουμε τα χτυπάμε και στο ηλεκτρικό μίξερ βέβαια).
Προσθέτουμε κουταλιά - κουταλιά το μέλι, και στο τέλος το κακάο. Χτυπάμε λιγάκι ως να γίνει το μείγμα ομοιογενές.
Αδειάζουμε σε βάζο αναλόγου μεγέθους και φυλάμε στο ψυγείο λόγω της φυτικής κρέμας. Σε κλειστό βάζο διατηρείται τουλάχιστον δυο βδομάδες (δύσκολο όμως να μείνει τόσο..)
Καλή όρεξη!

Μα εσύ..

"..γελούν οι φίλοι, στα δυο μου χείλη
είν' η αγάπη, κάντην ό,τι θες.." 

Το 1988, δυο χρόνια πριν κυκλοφορήσει σε δίσκο (στο LP "Άνεμος είναι.." του 1990), το "Εσυ γελάς σαν πρώτα.." τραγουδισμένο απ τον ίδιο το Γιώργο Σταυριανό. Στην εκπομπή της Ρηνιώς Παπανικολα Έργα και Ημέρες της Ελληνικής Μουσικής.. Με ελαφρά διαφορετικούς στίχους απο κείνους του μετέπειτα δίσκου..
Κι έτσι ξαφνικά χυμάει μέσα στο παρόν ποίηση απ τα παλιά, τότε που αυτές οι μουσικές, αυτός ο τρόπος να ζεις ήταν παντού γύρω και μέσα μας..

Πες μου..

Είπα: Πες μου για τα μάτια μου.

Είπε Εκείνος: Πάντα να κοιτούν το δρόμο.

Είπα: Πες μου για το πάθος μου.

Είπε Εκείνος: Ποτέ μην το αφήσεις να σβήσει.

Είπα: Πες μου για την καρδιά μου.

Είπε Εκείνος: Πες μου τι κρύβεις μέσα της.

Είπα: Πόνο και θλίψη,

Είπε Εκείνος: Φύλαξέ τα, Η πληγή είναι το μέρος απ όπου μπαίνει μέσα σου το Φως.

 

Τζελαλαντίν Ρούμι

(Μετάφραση: Λιλάκι)

Άπλωσε το χεράκι σου..

Στις 4 Μαϊου του 1988, στο θέατρο Παλλάς, ο Γιώργος Νταλάρας και η Δήμητρα Γαλάνη τραγούδησαν στη μεγάλη συναυλία/ μουσική παράσταση του Σταύρου Ξαρχάκου.

Λίγο αργότερα, τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, μια επιλογή με τραγούδια απο την παράσταση κυκλοφόρησε σε cd , δίπλο βινύλιο και κασέττες.

Το συγκεκριμένο τραγούδι δε μπήκε στο δίσκο. Κι ας είναι μια μεγάλη ερμηνεία.

Η μελωδία, οικεία κι αγαπημένη, έχει ακουστεί στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου Το ταξίδι (1962), και στην ταινία Διπλοπενιές (1966). Το τραγούδι Έξω φυσάει και βρέχει, πρωτοτραγουδήθηκε απο το Σταμάτη Κόκοτα το 1968, στο δίσκο του Σταύρου Ξαρχάκου Χρώματα.

Οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου, εντυπωσιακοί μέσα στη λιτότητά τους, με δυο λόγια στέλνουν το μήνυμα κατευθείαν στην καρδιά.

"Αφού μιλας για χωρισμό ας χωριστούμε απόψε

άπλωσε το χεράκι σου και τη ζωή μου κόψε

Φύγε λοιπόν και μην κοιτάς το δάκρυ μου που τρέχει
μα πάρε την ανάσα μου, έξω φυσάει και βρέχει.."

Καραμελλωμένο παγωτό σοκολάτα-μπισκότο.

Υλικά*
1 κουτάκι φυτική κρέμα (ΜΟΡΦΑΤ ή ΕΡΜΟΛ σε μεταλλικό κουτί)

3 κουταλιές της σούπας μερέντα ή νουτέλλα ή νουκρέμα κλπ

200 γραμμάρια λευκή σοκολάτα ζαχαροπλαστικής**

7-8 μπισκότα τύπου digestive θρυμματισμένα (χοντροτριμμένα, όχι σκόνη)

Προαιρετικά: Καραμελλωμένοι ξηροί καρποί χτυπημένοι στο γουδί, όχι πολύ ψιλοτριμμένοι.

Εκτέλεση

Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι τη φυτική κρέμα και τη μερέντα σε σιγανή φωτιά, ανακατεύοντας μέχρι να διαλυθεί καλά η μερέντα. Προσθέτουμε την λευκή σοκολάτα κομμένη σε κομμάτια, ανακατεύουμε και κλείνουμε τη φωτιά. Συνεχιζουμε να ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει καλά η σοκολάτα μέσα στο μείγμα και να γίνουν ένα.

Αδειάζουμε σε σκεύος κατάλληλο για το ψυγείο, με καπάκι, και τοποθετούμε στην κατάψυξη.

Μετά απο 1 ώρα περίπου βγάζουμε απο την κατάψυξη, ρίχνουμε μέσα τα τρίμματα των μπισκότων και ανακατεύουμε καλά να πάνε παντού. Βάζουμε πάλι στην κατάψυξη για 4 ακομα ώρες τουλάχιστον.

Γίνεται ένα καραμελλωμένο παγωτό***, που δεν κρυσταλλιάζει.
Καλή όρεξη!

*(για 1 δόση, αν θέλετε διπλασιάζετε)
**  (Μπορείτε να αλλάξετε τη λευκή σοκολάτα με μαύρη, αν το θέλετε πιό bitter, ή με γάλακτος για εντελώς σκανδαλώδη απόλαυση σοκολάτας.. Πολύ ταιριάζουν και τα θρυμματισμένα καραμελλωμένα αμύγδαλα, ή άλλος καραμελλωμένος ξηρός καρπός μέσα στο παγωτό.)
*** (Αν θέλετε νηστήσιμο παγωτό χρησιμοποιείστε μερέντα χωρίς γάλα -υπάρχουν κάποιες στην αγορά- και μαύρη σοκολάτα.)

Δώσε σ εμένα τα κομμάτια..

Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις

Γιατί δεν αντέχουν οι άνθρωποι

Γιατί χάνονται δίχως μια λέξη

Γιατί προτιμούν να στέκουν μόνοι

στη σκιά. 

Η λογική θα πει τα δικά της

καλογυαλισμένα λόγια 

με ακρίβεια χειρουργού θα σχεδιάσει

σχήματα σαφή και πειστικά..

Στην αντίπερα όχθη, μόνες πάντα,

η πίστη κι η αγάπη.

Εκεί οι άνθρωποι δεν εξηγούνται.

Περνούν  ο ένας μέσα στ όνειρο

του άλλου

και συναντιούνται έτσι

έτσι μόνο συναντιούνται

δυο μοναξιές.

(Έγραψε το Λιλάκι στις 7/8 του 2015)

Γιαουρτάκι από σπίτι..

Θα χρειαστείτε:
-2 κιλά γάλα (το πιό εύκολο να βρείτε στην πόλη είναι το αγελαδινό. Η ποιότητα του γάλακτος παίζει μεγάλο ρόλο. Το θεσσαλικό-λαρισινό πχ ΘΕΣγάλα -αλλά και το ΕΒΟΛ του Βόλου, καί το Ροδόπη απ όσο γνωρίζω- είναι αληθινό παστεριωμένο γάλα και όχι σκόνη με νερό.)
-2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι πρόβειο ('ζωντανό' - δηλαδή απο γαλακτοπωλείο)
-Προαιρετικά: 1 κρέμα γάλακτος Light (λιπαρά 12-20% , των 200/ 250 ml)


Εκτέλεση συνταγής:
Βραζουμε το γάλα σε μια μεγάλη κατσαρόλα. (μαζί με την κρέμα γάλακτος εφ όσον το επιθυμούμε. Η κρέμα θα αυξήσει λίγο τα λιπαρά του γιαουρτιού, αν και θα συγκεντρωθούν κυρίως στην πέτσα.  Η πέτσα είναι και το επιθυμητό, γι αυτό και η πρόσθεση της κρέμας).
Όταν φτάσει να αρχίσει να ανεβαίνει στην κατσαρόλα, αφρίζοντας είναι η ώρα να το κλείσουμε. Το άφρισμα είναι καλό, θα βοηθήσει στη δημιουργία πέτσας. Αλλά προσοχή, μην το κάψουμε κιόλας γιατί θα τσικνίσει!
Έχουμε ήδη έτοιμα τα δοχεία όπου θα πήξει το γιαούρτι μας ως εξής: (Πήλινα είναι τα προτιμότερα, αλλά και βαθιές πιατέλες κουζίνας αν θέλουμε, ή κάποιο πυρίμαχο σκεύος.)
Πάνω στο τραπέζι όπου θα φτιάξουμε το γιαούρτι στρώνουμε το κάτω μέρος μιας κουβέρτας. Πάνω, στο σημείο όπου θα ακουμπήσουν τα δοχεία βάζουμε εφημερίδες - για να μη λερώσουμε κατα λάθος. Ακουμπάμε πάνω τα δοχεία.
Ρίχνουμε μέσα στα δοχεία με προσοχή το γάλα που έχουμε μόλις κατεβάσει απο τη φωτιά.
Αφήνουμε να κρυώσει μέχρι να φτάσει στους 50 βαθμούς, ή και λίγο πιο κάτω. (μετράμε τη θερμοκρασία με το ειδικό θερμόμετρο κουζίνας - πολύ σημαντικό εργαλείο). Το καλοκαίρι, στις μεγάλες ζέστες, θέλει τουλάχιστον 15-20 λεπτά να φτάσει σ αυτή τη θερμοκρασία. Το χειμώνα σίγουρα λιγότερο. Αποφεύγουμε να δοκιμάζουμε τη θερμοκρασία κάθε τρεις και λιγο, και πάντα τη δοκιμάζουμε στο ίδιο σημείο - κάπου στο κέντρο του σκεύους. Αυτό για να μη χαλάσουμε την πέτσα -εφ όσον μας αρέσει βέβαια. Όταν δούμε ότι έφτασε στους 50 βαθμούς και λιγο πιο κάτω προσθέτουμε το πρόβειο γιαούρτι, αφού πρώτα το αραιώσουμε με λίγο απο το ζεστό γάλα, απο τα δοχεία. (Το γιαούρτι το προσθέτουμε στο σημείο όπου μετρούσαμε τη θερμοκρασία, όπου έχει σχηματιστεί μια μικρή τρύπα στην πέτσα. Αν έχουμε δυο δοχεία βάζουμε μισή ποσότητα στο ένα δοχείο και μισή στο άλλο.) Ανακατεύουμε στο σημείο εκείνο με ένα μικρό κουταλάκι, προσεχτικά, με μικρούς κύκλους. Λιγο λίγο το γιαούρτι διαλύεται μέσα στο γάλα, δε χρειάζεται να φύγουμε από το σημείο εκείνο.
Σκεπάζουμε το σκεύος ή τα σκέυη με κάποιο πιάτο ή δίσκο. Φέρνουμε προσεκτικά απο πάνω την κουβέρτα, τη διπλώνουμε μια, δυο φορές, να 'τυλίξει' καλά τα δοχεία, να είναι ζεστά και προφυλαγμένα.
Αφήνουμε τη γιαούρτη να πήξει για τρεις ώρες περίπου. Ξεσκεπάζουμε απο την κουβέρτα, αφαιρούμε τα πιάτα, σκεπάζουμε με μια ελαφριά πετσέτα κουζίνας και αφήνουμε να κρυώσει άλλες δύο ώρες τουλάχιστον. Μετά βάζουμε τα δοχεία στο ψυγείο και τα κόβουμε μετά απο 5-6 ώρες. Στο σημείο όπου θα κόψουμε τη γιαούρτη θα βγάλει νερό, αλλά έτσι θα γίνει και η υπόλοιπη πιό πηχτή. Αν θέλουμε βάζουμε ένα κομμάτι ψωμί εκεί να ρουφήξει τα υγρά.
Γίνεται πολύ νοστιμότερο απο το αγελαδινό που θα βρείτε έξω, και πιό ελαφρύ απο το πρόβειο. Πολύ σημαντικό βεβαια είναι το καλό γάλα.
Καλή επιτυχία!