Στις 4 Μαϊου του 1988, στο θέατρο Παλλάς, ο Γιώργος Νταλάρας και η Δήμητρα Γαλάνη τραγούδησαν στη μεγάλη συναυλία/ μουσική παράσταση του Σταύρου Ξαρχάκου.
Λίγο αργότερα, τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, μια επιλογή με τραγούδια απο την παράσταση κυκλοφόρησε σε cd , δίπλο βινύλιο και κασέττες.
Το συγκεκριμένο τραγούδι δε μπήκε στο δίσκο. Κι ας είναι μια μεγάλη ερμηνεία.
Η μελωδία, οικεία κι αγαπημένη, έχει ακουστεί στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου Το ταξίδι (1962), και στην ταινία Διπλοπενιές (1966). Το τραγούδι Έξω φυσάει και βρέχει, πρωτοτραγουδήθηκε απο το Σταμάτη Κόκοτα το 1968, στο δίσκο του Σταύρου Ξαρχάκου Χρώματα.
Οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου, εντυπωσιακοί μέσα στη λιτότητά τους, με δυο λόγια στέλνουν το μήνυμα κατευθείαν στην καρδιά.
"Αφού μιλας για χωρισμό ας χωριστούμε απόψε
άπλωσε το χεράκι σου και τη ζωή μου κόψε
Φύγε λοιπόν και μην κοιτάς το δάκρυ μου που τρέχει
μα πάρε την ανάσα μου, έξω φυσάει και βρέχει.."
Φύγε λοιπόν και μην κοιτάς το δάκρυ μου που τρέχει
μα πάρε την ανάσα μου, έξω φυσάει και βρέχει.."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου