Ο καθένας αγαπά..

Ο καθένας αγαπά

όπως το φεγγάρι

που κλείνει μέσα του 

Ο σπάνιος Πέτρος Πανδής τραγουδά Νότη Μαυρουδή και Γιάννη Κακουλίδη..
Απο παλιά ελληνική ταινία, απο κείνες που καθρέφτιζαν πόνους και μικρές ανθρώπινες χαρές και όνειρα. 

Συνειρμικά μου έφερε στο νου τους στίχους του Θωμά Γκόρπα*, στο ποίημά του Αναπόληση:

Θα καταργήσω τον ουρανό, θα καταργήσω τη γη
και θ’ αφήσω μόνο ένα ουζερί
για ένα πιοτό για ένα τραγούδι για ένα χορό
κι εσύ 

να περνάς απ’ έξω.

Και τούτο συνειρμικά μου θυμίζει το στιχάκι μου που μελοποίησε ο Νικολής δυο καλοκαίρια πριν..

Κι αν δειλινό, απο έρωτα,

χορέψεις τη ζωή σου

τα χρώματά του βάφουνε

για πάντα την ψυχή σου..

Και όλες μας τις συγκινήσεις.. 

..................................................
*Θωμάς Γκόρπας - Βιογραφικό
(απο το kyklos.wordpress.com)

Ο Θωμάς Γκόρπας γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1935. Από το 1954 έζησε στην Αθήνα, από το 1975 έως το 1980 στο Παρίσι, και από το 1990 μοίραζε τον καιρό του ανάμεσα στην Αθήνα και στην Αίγινα. Έκανε μια ντουζίνα επαγγέλματα: εργάτης, λογιστής, παλαιοβιβλιοπώλης, βιβλιοπώλης, επιμελητής εκδόσεων, εκδότης (εκδόσεις Πανόραμα και εκδόσεις Έξοδος), μεταφραστής, κ.α., πριν και μετά τη λεγόμενη δημοσιογραφία (συντάκτης στον Ημερήσιο Τύπο: Ανεξάρτητος Τύπος, Μεσημβρινή, Εξπρές, Νέα Πολιτεία). Ακόμα υπήρξε συντάκτης ή αρχισυντάκτης στα περιοδικά Ρουμελιώτικο Ημερολόγιο, Ρουμελιώτικη Βίγλα, Ο Λογοτέχνης, Η Τέχνη στην Αθήνα, Η Καλλιτεχνική, Πολιτικά Θέματα, Μουσικά Θέματα. Έγραψε για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και δίδαξε σε θεατρική σχολή ιστορία λογοτεχνίας και αγωγή του λόγου. Στη δεκαετία του 1950 σύχναζε στο Πρακτορείο Πνευματικής Συνεργασίας, στη Στοά Μαυρίδη, στο Πατάρι του Λουμίδη και στο Βυζάντιον. Από το 1955 έως το 1967 συμμετείχε σε ομάδες που πρωτοστάτησαν για μια πρωτοπορία στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στα εικαστικά, και για την υπεράσπιση του λαϊκού τραγουδιού. Από τους πρώτους που μίλησαν και έγραψαν για τον Καραγκιόζη και το ρεμπέτικο. Το 1979 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Μπιτ στην Όστια της Ρώμης.
Πέθανε στην Αθήνα το 2003.