Είναι πολύτιμο το δάκρυ..

Είναι πολύτιμο το δάκρυ που στάζει από την καρδιά.. ..κι έτσι μαθαίνεις να αγγίζεις μόνο με χέρια απαλά

Ποιος θα σηκώσει απ την καρδιά μου ετούτη την πικρή φωτιά.. Η αγαπημένη θαμπή φωνή του Λάκη Παππά.. Σ ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια.. Μια ηχογράφηση με την Ορχήστρα Ελαφράς Μουσικής του ΕΙΡ, το 1965. Το τραγούδι, μαζί με άλλα πανέμορφα και ανέκδοτα του Λεοντή υπάρχει εδώ, στον ιστοτόπο του φίλου Δημήτρη.
https://diskovolos58.blogspot.com/2015/06/blog-post_17.html

Οι άγγελοι είναι του Abbott Handerson Thayer.
https://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=tu&aid=477

Το τραγούδι ακούστηκε 1η φορα , στις 11 Μαρτιου 1963 ,στην συναυλία του Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής , και πιο συγκεκριμένα των μελών τους: Χρήστου Λεοντή και Μάνου Λοίζου. Το ερμήνευσε η Έφη Παναγιώτου ,η οποια και το δισκογράφησε , την ίδια χρονιά ,σε 45ρακι (RCA VICTOR 2435) ,που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβρη του '63. Πρόκειται για το πρώτο τραγούδι του Μάνου Ελευθερίου, και ένα από τα πρώτα του Χρήστου Λεοντή. Ρημαγμένοι κήποι (Το σπίτι γέμισε με λύπη) - 1963 Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Μουσική: Χρήστος Λεοντής 1η εκτέλεση: Έφη Παναγιώτου Το σπίτι γέμισε με λύπη και με σταχτή πικρό καπνό. Φεύγεις και ρήμαξαν οι κήποι χωρίς γαλάζιο ουρανό. Το σπίτι γέμισε με νύχτα κι απ’ το βοριά κι απ’ το νοτιά. Ποιος θα σηκώσει απ’ την καρδιά μου ετούτη την πικρή φωτιά; Το σπίτι γέμισε μ’ αστέρια και με τ’ Αυγούστου τα πουλιά. Ρίζωσ’ η λύπη στ’ άδεια χέρια. Νεκρό ποτάμι τα φιλιά.