Να με θυμάσαι..

Να με θυμάσαι, όταν θα χω πια φύγει

Θα χω φύγει μακριά, στη γη της σιωπής

Όταν δε θα μπορείς πια να μου κρατάς το χέρι

Ούτε κι εγώ θα γυρίζω, μια στιγμή να σε κοιτάξω

Πριν φύγω

Όποιος κοιτάζει προς τα πίσω μένει..

Να με θυμάσαι όταν δε θα μου λες πιά, κάθε μέρα

Τα σχέδιά σου για μας τους δυό

Να με θυμάσαι μόνο.. ..βλέπεις..

Θα ναι αργά για επανορθώσεις, αργά για προσευχές.

Μα αν για λίγο με ξεχάσεις

Κι έπειτα πάλι στο νου σου η εικόνα μου

Αναδυθεί

Μην κλάψεις για τη λησμονιά

Γιατί αν το σκοτάδι κι η φθορά

Ένα αχνάρι απ το πνεύμα μου, εκείνου του καιρού,
Καταδεχτούν 
Ανέπαφο ν' αφήσουν 

Χίλιες φορές καλύτερα να  ξεχάσεις, να χαμογελάς

Παρά εκείνο να θυμάσαι

Και να γεύεσαι τη θλίψη.

Christina Rossetti (1830-1894)

 

(μετάφραση: Βασιλική - το βίντεο από το εξαιρετικό κανάλι https://www.youtube.com/user/ERIMIA556?feature=watch στο youtube)