Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Ο Μάνος Λοϊζος, ο Γιάννης Πουλόπουλος και μια ανέκδοτη δεύτερη μελοποίηση ενός πασίγνωστου τραγουδιού

Το 1966 κυκλοφόρησε η ελληνική ταινία (μελό) 'Αγάπη που δε σβήνει ο χρόνος', με το Χρήστο Νέγκα και την Ελένη Προκοπίου. Στο τέλος της ταινίας ακούμε μια στροφή (κι ένα.. φωνήεν απ το ρεφραίν) και οι στίχοι είναι τόσο, μα τόσο οικείοι.
Νύσταξες άστρο μου, φεγγάρι μου.. Πρόκειται για το 'Όλα δικά σου μάτια μου', σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, μα όχι με την πασίγνωστη μελοποίηση του Μίμη Πλέσσα. Όπως αποδεικνύεται, ο Μάνος Λοϊζος είχε μελοποίησει  τους στίχους του φίλου του πριν απ τον Πλέσσα, εκδοχή που έμεινε τελικά.. στο συρτάρι*. Η φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου, στο ξεκίνημά του, τρυφερή κι αγαπημένη.

Εδώ οι τίτλοι της ταινίας, με τη μουσική του Μάνου Λοίζου:


Κι εδώ το τέλος της ταινίας, με το ανέκδοτο απόσπασμα του τραγουδιού.


Και ξανά, με λίγο πιό χαμηλό ήχο αλλά με ολόκληρο το ρεφραίν.



 Απ το κανάλι του φίλου Μανολιού (tzilivak).
( https://www.youtube.com/channel/UCIreE4pGBpZr3iJSpF4JyHQ )

*  Τη συγκεκριμένη μελωδία, αλλά με διαφορετικούς στίχους, την κυκλοφόρησε τελικά ο Μάνος σε δισκάκι με τον τίτλο "Σαββατοβραδο" με τη Ζωή Φυτούση και το Μάριο Κωστογλου το 1967. Στιχουργός και πάλι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.