Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Κλείνουν οι πόρτες..




                                                

"Κλείνουν οι πόρτες μ ένα αλλιώτικο φύσημα του ανέμου.."

..κι ήρθε η ώρα και τούτη να κλείσει.

Έτσι απλά, και για ν ανοίξουν άλλες πολλές.

Εις το επανιδείν..



Μη με ρωτήσετε..



 
"..Μη με ρωτήσετε για κείνο.

Δεν ξέρω για τί μιλάτε.

Τι συνέβη δεν έμαθα.




Ούτε κι οι άλλοι ήξεραν

κι έτσι βάδιζα απο ομίχλη σε ομίχλη

πιστεύοντας πως τίποτα δε συνέβαινε

ψάχνοντας για φρούτα στους δρόμους

και για σκέψεις στα λιβάδια.

Και το αποτέλεσμα ήταν το εξής:

όλοι είχαν δίκιο

ενώ εγώ κοιμόμουν.

Έτσι στο στήθος μου σωρεύω

όχι μόνο πέτρες πια, μα και σκιά

όχι μόνο σκιά, αλλά και αίμα.




Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα, φίλε,

κι επίσης, έτσι ακριβώς δεν είναι τα πράγματα.

Γιατί, σε πείσμα όλων τούτων, ζω

και η υγεία μου είναι άριστη,

μεγαλώνει η ψυχή, μα και τα νύχια μου.."



(απόσπασμα απο το ποίημα του Pablo Neruda: No me pregunten

Μετάφραση: Λιλάκι)