Κόρη, αδερφή, γυναίκα,
έπειτα μάνα
και γιαγιά..
Μικρά λευκά χεράκια, απλή και καθαρή καρδιά
Γαρυφαλάκια η ανάσα σου
βαμβάκι τα μαλλιά
Για Εκεί.. Για Τότε
τα χείλη σφραγισμένα
Κάτι ταξίδια σιωπηλά μονάχα
κάνατε πιασμένοι χέρι χέρι
ο Αλέκος σου κι εσύ
Πίσω από μια κιτρινισμένη φωτογραφία
η λέξη σου ακόμα με βουρκώνει
"Προσφυγούλα"
(για τη γιαγιά μου)
Απο ξένο τόπο. (Βιολί: Στέφανος Βαρτάνης)
Ο δημοσιογράφος και παραγωγός Νίκος Μπαζιάνας έγραψε για κείνον: "Ο Στέφανος Βαρτάνης ήταν σπουδαίος δεξιοτέχνης του βιολιού.Παράλληλα διέθετε και την ικανότητα της σύνθεσης και του αυτοσχεδιασμού. Ήταν τέλειος γνώστης των ρυθμών και των «δρόμων» της ελληνικής μουσικής και συνδύαζε την πρακτική πείρα με τη θεωρητική κατάρτιση. Μελετούσε συνεχώς το όργανο και αποσπούσε βαθμιαία τα μυστικά του. Έτσι ανέπτυξε, διεύρυνε και προώθησε την τεχνική του παιξίματος, πλουτίζοντάς την με ένα δικό του προσωπικό στοιχείο. Ο Βαρτάνης έπαιξε με μεγάλη ευχέρεια κάθε είδος Ελληνικής Μουσικής, ελαφρά, λαϊκή , δημοτική , ακόμα και Ευρωπαϊκή. Η μεγάλη του αγάπη , που και εδώ είχε επιτυχία, ήταν τα μικρασιάτικα τραγούδια. Τις δυο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του ξυπνούν μέσα του πιο έντονα οι παιδικές του μνήμες, τα παλιά ακούσματα από μελωδίες και ρυθμούς της Ιωνίας που μ ’αυτά καταπράυναν την οδύνη τους και κοίμιζαν τον καημό τους για τις χαμένες πατρίδες οι Μικρασιάτες πρόσφυγες στις φτωχογειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά. Ο Στέφανος Βαρτάνης ως καλλιτέχνης ήταν εξαίρετος και γοητευτικός. Ως άνθρωπος διακρινόταν για το ήθος και την σεμνότητα και την ευγένειά του.”
Ο δημοσιογράφος και παραγωγός Νίκος Μπαζιάνας έγραψε για κείνον: "Ο Στέφανος Βαρτάνης ήταν σπουδαίος δεξιοτέχνης του βιολιού.Παράλληλα διέθετε και την ικανότητα της σύνθεσης και του αυτοσχεδιασμού. Ήταν τέλειος γνώστης των ρυθμών και των «δρόμων» της ελληνικής μουσικής και συνδύαζε την πρακτική πείρα με τη θεωρητική κατάρτιση. Μελετούσε συνεχώς το όργανο και αποσπούσε βαθμιαία τα μυστικά του. Έτσι ανέπτυξε, διεύρυνε και προώθησε την τεχνική του παιξίματος, πλουτίζοντάς την με ένα δικό του προσωπικό στοιχείο. Ο Βαρτάνης έπαιξε με μεγάλη ευχέρεια κάθε είδος Ελληνικής Μουσικής, ελαφρά, λαϊκή , δημοτική , ακόμα και Ευρωπαϊκή. Η μεγάλη του αγάπη , που και εδώ είχε επιτυχία, ήταν τα μικρασιάτικα τραγούδια. Τις δυο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του ξυπνούν μέσα του πιο έντονα οι παιδικές του μνήμες, τα παλιά ακούσματα από μελωδίες και ρυθμούς της Ιωνίας που μ ’αυτά καταπράυναν την οδύνη τους και κοίμιζαν τον καημό τους για τις χαμένες πατρίδες οι Μικρασιάτες πρόσφυγες στις φτωχογειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά. Ο Στέφανος Βαρτάνης ως καλλιτέχνης ήταν εξαίρετος και γοητευτικός. Ως άνθρωπος διακρινόταν για το ήθος και την σεμνότητα και την ευγένειά του.”
